به منظور بررسی تأثیر کاربرد گوگرد و ورمی‌کمپوست بر صفات زراعی رقم هابیت سویا پژوهشی به صورت اسپلیت پلات دو عاملی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1396 در شهرستان الیگودرز استان لرستان اجرا شد. فاکتورها شامل ورمی کمپوست به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح (عدم مصرف، 4 و 8 تن در هکتار) و کود گوگردی به عنوان فاکتور فرعی در سه سطح (عدم مصرف، 250 و 500 کیلوگرم در هکتار) بودند. نتایج نشان داد اثرات ورمی کمپوست و گوگرد و همچنین اثرات متقابل این دو عامل بر ارتفاع بوته، تعداد ساقه در بوته، طول غلاف، تعداد غلاف در بوته، وزن صد دانه، عملکرد پروتئین، عملکرد روغن، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت سویا معنی داری بودند. بیشترین ارتفاع بوته (50/76 سانتی متر) از تیمار 4 تن در هکتار کود ورمی کمپوست و 250 کیلوگرم در هکتار کود گوگرد و کمترین آن (50/61 سانتی متر) از تیمار عدم کاربرد کودهای ورمی کمپوست و گوگرد (شاهد) به دست آمدند. بیشترین میزان وزن صد دانه (86/20 گرم)، عملکرد پروتئین (58/787 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد روغن (25/475 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد دانه (25/2250 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (13/34 درصد) از تیمار 8 تن در هکتار کود ورمی کمپوست و 250 کیلوگرم در هکتار کود گوگرد و کمترین آنها از شرایط عدم کاربرد کودهای ورمی کمپوست و گوگرد (شاهد)، به ترتیب (05/12 گرم، 26/443 کیلوگرم در هکتار، 66/243 کیلوگرم در هکتار، 11/1440 کیلوگرم در هکتار و 44/31 درصد) تولید شدند. در نهایت نتایج نشان داد که استفاده همزمان از کودهای ورمی‌کمپوست و گوگرد، به ترتیب در سطح 8 تن و 250 کیلوگرم در هکتار، بهترین تیمارها برای افزایش عملکرد سویا در اقلیم مورد مطالعه بودند. پرونده مقاله

عوامل زیستی زیادی از جمله آفت سن باعث خسارت به بذر گندم و کاهش کیفیت آن می‌شوند. به منظور بررسی اثر شدت سن‌زدگی بر جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچه گندم رقم زاگرس آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول شدت سن زدگی بذر گندم در چهار سطح (سالم، واجد یک نقطه سیاه، نیمه چروکیده و کاملا چروکیده) و عامل دوم شامل سه مزرعه متفاوت بود. اثرات اصلی مزرعه و شدت سن زدگی بذر بر درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ساقه‌چه و ریشه‌چه و همچنین شاخص بنیه معنی‌دار بود. ولی اثر متقابل آنها فقط بر سرعت جوانه‌زنی، وزن هزار دانه و هدایت‌الکتریکی معنی‌دار بود. با افزایش شدت سن‌زدگی اغلب صفات کیفیت بذر و گیاهچه کاهش یافتند اما از نظر طول ریشه‌چه تفاوتی بین بذر شاهد و بذرهای دارای یک نقطه سیاه مشاهده نشد. پرونده مقاله

بذرهای موجود در بانک ژن به‌دلیل تبادل جهت مصارف مختلف و همچنین فرسودگی ناشی از مدت زمان ذخیره سازی، نیاز به احیاء دوره‌ای دارند. درصورت عدم احیاء به‌موقع، دستیابی به مزایای بالقوه سرمایه گذاری زیربنایی در نگهداری ژرم پلاسم به روش برون رویشگاهی (ex situ) ممکن نخواهد بود. پیش‌بینی طول عمر بذرها بر پایه معادله قوه‌نامیه بذر استوار است. این معادله دارای چهار ضریب می‌باشد که برای هر گونه اختصاصی هستند. هدف این تحقیق تعیین ضرایب معادله قوه‌نامیه و استفاده از آنها برای پیش‌بینی مدت مفید نگهداری بذر و در نتیجه برآورد زمان تکثیر و احیاء بذر گونه‌های مهم دارویی شامل دو گونه آویشن (T. daenensis Thymus fedtschenkoi,)، دو گونه نعناع (Mentha pulegium, M. longifolia)، یک گونه مریم‌گلی (Salvia virgata) و یک گونه مریم نخودی (Teucrium polium) بود. ابتدا بذرها در سه محیط با رطوبت نسبی 20، 40 و 60 درصد به تعادل رطوبتی رسیدند و درصد رطوبت آنها اندازه گیری شد. این بذرها در پاکتهای نایلونی مهر و موم شده و در دماهای 30، 35 و 40 درجه سانتی‌گراد نگهداری شدند. به فواصل یک ماه از آنها تست جوانه‌زنی با سه تکرار به‌عمل آمد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار اکسل برای برآورد ضرایب معادله قوه‌نامیه (KE، Cw، CH، CQ) مورد استفاده قرار گرفتند. بیشینه و کمینه طول عمر برآورد شده به ترتیب در گونه‌های T. fedtschenkoi وM. pulegium مشاهده شد. در صورتی ‌که قوه‌نامیه اولیه این نمونه‌ها در بدو ورود به بانک ژن 100 درصد باشد و با رطوبت هشت درصد در شرایط کلکسیون فعال (دمای 5 درجه سانتی‌گراد) نگهداری شوند به‌ترتیب 241 سال بعد برای احیا بذر T. fedtschenkoi و 22 سال بعد برایM. pulegium باید اقدام شود. ضریب KE برای گونه‌های T. daenensis، T. fedtschenkoi، M. pulegium، M. longifolia، S. virgata و T. polium به‌ترتیب 14/5، 18/7، 312/4، 06/4، 29/4 و 72/4 بدست آمد که براساس آنها می‌توان زمان مناسب احیاء بذر در این گونه‌ها را برآورد نمود. پرونده مقاله

عوامل زیستی زیادی از جمله آفت سن باعث خسارت به بذر گندم و کاهش کیفیت آن می‌شوند. به منظور بررسی اثر شدت سن‌زدگی بر جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچه گندم رقم زاگرس آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول شدت سن زدگی بذر گندم در چهار سطح (سالم، واجد یک نقطه سیاه، نیمه چروکیده و کاملا چروکیده) و عامل دوم شامل سه مزرعه متفاوت بود. اثرات اصلی مزرعه و شدت سن زدگی بذر بر درصد و سرعت جوانه‌زنی، طول ساقه‌چه و ریشه‌چه و همچنین شاخص بنیه معنی‌دار بود. ولی اثر متقابل آنها فقط بر سرعت جوانه‌زنی، وزن هزار دانه و هدایت‌الکتریکی معنی‌دار بود. با افزایش شدت سن‌زدگی اغلب صفات کیفیت بذر و گیاهچه کاهش یافتند اما از نظر طول ریشه‌چه تفاوتی بین بذر شاهد و بذرهای دارای یک نقطه سیاه مشاهده نشد. پرونده مقاله

بذرهای موجود در بانک ژن به‌دلیل تبادل جهت مصارف مختلف و همچنین فرسودگی ناشی از مدت زمان ذخیره سازی، نیاز به احیاء دوره‌ای دارند. درصورت عدم احیاء به‌موقع، دستیابی به مزایای بالقوه سرمایه گذاری زیربنایی در نگهداری ژرم پلاسم به روش برون رویشگاهی (ex situ) ممکن نخواهد بود. پیش‌بینی طول عمر بذرها بر پایه معادله قوه‌نامیه بذر استوار است. این معادله دارای چهار ضریب می‌باشد که برای هر گونه اختصاصی هستند. هدف این تحقیق تعیین ضرایب معادله قوه‌نامیه و استفاده از آنها برای پیش‌بینی مدت مفید نگهداری بذر و در نتیجه برآورد زمان تکثیر و احیاء بذر گونه‌های مهم دارویی شامل دو گونه آویشن (T. daenensis Thymus fedtschenkoi,)، دو گونه نعناع (Mentha pulegium, M. longifolia)، یک گونه مریم‌گلی (Salvia virgata) و یک گونه مریم نخودی (Teucrium polium) بود. ابتدا بذرها در سه محیط با رطوبت نسبی 20، 40 و 60 درصد به تعادل رطوبتی رسیدند و درصد رطوبت آنها اندازه گیری شد. این بذرها در پاکتهای نایلونی مهر و موم شده و در دماهای 30، 35 و 40 درجه سانتی‌گراد نگهداری شدند. به فواصل یک ماه از آنها تست جوانه‌زنی با سه تکرار به‌عمل آمد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار اکسل برای برآورد ضرایب معادله قوه‌نامیه (KE، Cw، CH، CQ) مورد استفاده قرار گرفتند. بیشینه و کمینه طول عمر برآورد شده به ترتیب در گونه‌های T. fedtschenkoi وM. pulegium مشاهده شد. در صورتی ‌که قوه‌نامیه اولیه این نمونه‌ها در بدو ورود به بانک ژن 100 درصد باشد و با رطوبت هشت درصد در شرایط کلکسیون فعال (دمای 5 درجه سانتی‌گراد) نگهداری شوند به‌ترتیب 241 سال بعد برای احیا بذر T. fedtschenkoi و 22 سال بعد برایM. pulegium باید اقدام شود. ضریب KE برای گونه‌های T. daenensis، T. fedtschenkoi، M. pulegium، M. longifolia، S. virgata و T. polium به‌ترتیب 14/5، 18/7، 312/4، 06/4، 29/4 و 72/4 بدست آمد که براساس آنها می‌توان زمان مناسب احیاء بذر در این گونه‌ها را برآورد نمود. پرونده مقاله

Salinity has emerged as a major threat to crop production worldwide and particularly in Iran. This study aimed to assess the salinity tolerance of selected Iranian wheat cultivars under greenhouse conditions. Twelve wheat cultivars were exposed to various salt concentrations, including both freshwater and saline water with electrical conductivities of 3, 6, 9, 12, and 15 dS/m. Yield, yield components, and some physiological traits were subjected to analysis of variance and supplementary analyses. The ANOVA results revealed that all the characteristics demonstrated different responses, and their interactions with cultivar and treatment were statistically significant (P<0.01). In response to increasing salinity levels, yield and yield components were negatively impacted while Na+ in leaves and electrolyte leakage increased. The cultivars Bam, Kuhdasht, Pishtaz, and Aflak outperformed the others in terms of grain yield and electrolyte leakage, indicating their tolerance to increased Na+ concentration. However, the results also suggested that an increase in Na+ or a decrease in K+ ions led to a decreased yield in all cultivars. Therefore, Na+ and K+ cannot exclusively describe the yield response to stress conditions, and their behavior is beyond Na+ and K+ processes or their ratio. Overall, this study demonstrated that the evaluated cultivars are significantly diverse, and they can be used in crossing methods to extend the range of salinity tolerance in wheat germplasm. پرونده مقاله