هدف این تحقیق بررسی پاسخ‌های فیزیولوژیکی و موفولوژیکی نهال‌های دو ساله ون (Fraxinus excelsior L.) به شرایط غرقابی بود. بدین منظور نهال‌های ون در طرحی کاملا تصادفی به مدت 102 روز تحت تاثیر تیمار غرقابی دائم، غرقاب موقت (غرقاب به‌مدت 60 روز و به دنبال آن 42 روز زهکشی) و شاهد قرار گرفتند. نتایج نشان داد در پایان دوره، اگرچه کلیه نهال‌ها در هر سه شرایط آزمایش زنده ماندند اما در محیط‌های غرقابی، کاهش تدریجی هدایت روزنه‌ای، تعرق و نرخ فتوسنتز در طول تنش مشاهده شد. این در حالی است که پس از حذف عامل تنش (شرایط غرقاب موقت)، نهال‌ها توانستند تا حد زیادی فعالیت‌های فیزیولوژیکی خود را احیا کنند. رویش قطری نهال‌ها در تیمار غرقابی موقت افزایش یافت اما مقادیر رویش ارتفاعی، طول ریشه، سطح برگ و وزن خشک اندام‌های مختلف نهال‌ها در هر دو محیط غرقابی روند نزولی را طی نمود. به‌‌طورکلی، می‌توان اظهار داشت که نهال‌‌های دوساله ون پاسخ مناسبی نسبت به تنش غرقابی تا روز 60ام داده و بعد از 42 روز زهکشی، مشخصه‌های فیزیولوژیکی آنها بازیابی شد. از این تحقیق می‌توان استنتاج کرد که در شمال کشور، در مناطقی که در معرض سیلاب‌های دوره‌ای قرار دارند بتوان از نهال ون با اهداف احیاء اراضی و تولید چوب استفاده کرد. پرونده مقاله

تحمل به سرما یکی از عوامل مهم توزیع و پراکنش گونه های گیاهی محسوب می شود. این تحقیق با هدف بررسی پاسخ‌های زنده مانی و تبادلات گازی نهال زیتون (رقم زرد) به تنش در دماهای پایین و یخ زدگی انجام شد. برای این کار در سال 1396، تعداد 144 اصله نهال گلدانی دو ساله بازکاشتی زیتون (رقم زرد) به ارتفاع متوسط 30 سانتی‌متر به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در زمان‌های یک و سه ساعت در معرض پنج سطح سرما-یخ زدگی شامل دماهای 2+، 5-، 7-، 10-، 16-، 20- درجه سانتی‌گراد قرار گرفتند. صفات تبادلات گازی از قبیل نرخ فتوسنتز کل، تعرق و هدایت روزنه ای برای هر سطح دما در سه نوبت شامل قبل از تنش، بلافاصله پس از تنش و 12 روز پس از تنش اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که در هر یک از سطوح سرما، اندازه متغیرها در هر دو مدت (یک و سه ساعت) کاهش یافت و این کاهش در نهال هایی که سه ساعت در سرما قرار داشتند بیشتر بود. در دماهای 10-، 16- و 20- درجه سانتی‌گراد کلیه نهال های زیتون دچار زوال شدند. این در حالی است که تحت تأثیر دماهای 7- درجه سانتی گراد و گرم‌تر (در هر دو مدت نگهداری)، اندازه متغیرهای تبادلات گازی تا روز دوازدهم پس از تنش بازیابی شد. در کل، این تحقیق آشکار ساخت که نهال زیتون رقم زرد تا سرمای 7- درجه را برای مدت سه ساعت به خوبی تحمل می کند. پرونده مقاله

The species of Taverniera cuneifolia belonging to the family of legominoseae is a perennial species usually growing in the south of Iran. The objective of this study was to evaluate the effects of the drought stress and seed priming using acid ascorbic (AsA) on seed germination of Taverniera cuneifolia in laboratory and seedling morphological traits in greenhouse conditions. This study was conducted in 2015 in Iran. In laboratory, a factorial experiment was conducted using Polyethylene glycol 6000 in drought stress (0, -4, -8, -16 bar) and priming AsA in four levels (0, 50, 100 and 200 mM) for 24 hours and in the greenhouse, experiment AsA in four levels (0, 50, 100 and 200 mM) and drought stress in four irrigation periods (3, 6, 9 and 12 days). Experimental design was a completely randomized design in four replications with 30 seeds per pots per replication. In greenhouse, seeds were sown in plastic pots in soil. All pots were irrigated until germination stage. Then, drought stresses were applied for 64 days and finally, morphological traits were measured. The data were analyzed and means comparisons were made using Duncan test (P<0.05). Results showed that increasing drought stress caused significant decreases in the seed germination, and morphological traits of T. cuneifolia. The lowest seed germination, shoot length, root length and vigor index were obtained in drought stress of -16 bar. The highest germination rate was obtained in priming seeds in 200 mM AsA and non drought stress treatment. The highest specific leaf area (cm2/g), leaf area (cm2), and dry weight biomass were found in priming seeds in 200 mM AsA. In conclusion, priming with AsA improved the seed germination rate and morphological traits in seedling of T. cuneifolia. پرونده مقاله