حفظ محیط‌زیست و تولید محصولات کشاورزی سالم از اهداف کشاورزی پایدار می‌باشد. در این زمینه، استفاده از ریزجانداران افزاینده رشد جهت کاهش نهاده‌های شیمیایی می‌تواند مفید باشد. بنابراین، آزمایشی به‌صورت طرح کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط مزرعه زارعین در شهرستان قائم‌شهر، استان مازندران، در سال 1394 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل سه سطح کود فسفر (صفر (شاهد)، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار از منبع سوپر‌فسفات ‌تریپل) و روش مایه‌زنی توأم قارچ‌های T. virens و P. indica در چهار سطح (شاهد، تلقیح بذر، تلقیح نشاء و تلقیح توأم بذر و نشاء) بودند. نتایج آزمایش حاکی از تأثیر مثبت و معنی‌دار قارچ‌ها بر صفات مورفوفیزیولوژیک و عملکرد شلتوک گیاه برنج در هر سه سطح کودی بود. برای نمونه در شرایط کود فسفر صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار، مایه‌زنی به روش تلقیح بذر باعث افزایش معنی‎دار تعداد خوشه در بوته (به‌ترتیب حدود 33، 19 و 40 درصد)، تعداد دانه پر در بوته (به‌ترتیب حدود 21، 45 و 58 درصد)، عملکرد بیولوژیک (به‌ترتیب حدود 31، 6 و 18 درصد) و عملکرد شلتوک (به‎ترتیب حدود 37، 48 و 43 درصد) گیاه برنج شد. مایه‌زنی قارچ‌ها با روش‌های تلقیح بذر، تلقیح گیاهچه و تلقیح توأم بذر و نشاء نیز عملکرد شلتوک را به‌ترتیب حدود 48، 53 و 53 درصد در سطح فسفر 50 و حدود 43، 44 و 15 درصد در شرایط مصرف 100 کیلوگرم در هکتار افزایش داد. به‌طور‌ کلی، نتایج این آزمایش نشان داد که هر سه روش مایه‌زنی قارچ‌ها در سطوح صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار کود فسفر مصرفی، باعث بهبود عملکرد شلتوک برنج شدند، که می‌توان علت این نتیجه را با بهبود صفات مورد بررسی از جمله تعداد خوشه در بوته و عملکرد بیولوژیک مرتبط دانست. درمجموع، کاربرد هم‌زمان ریزجانداران مورد مطالعه و کود شیمیایی فسفر اثر افزایشی بیشتری نسبت به کاربرد جداگانه کود شیمیایی فسفر به‌همراه داشت. پرونده مقاله

به منظور بررسی اثر قارچ‌هایTrichoderma virens و Piriformospora indicaهمراه با باکتری حل‌کننده فسفات Enterobacter sp. بر رشد رویشی و رنگیزه‌های فتوسنتزی گیاه فلفل (Capsicum annuum L.) آزمایشی در پاییز 1393، تحت شرایط گلخانه به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتور‌های مورد بررسی دو سطح شاهد و تلقیح با باکتری حل‌کننده فسفات sp. Enterobacter و چهار سطح تلقیح قارچی شامل عدم تلقیح، تلقیح با قارچTv) Trichorerma virens )، تلقیح با قارچ Piriformospora indica (Pi) و تلقیح همزمان دو قارچ بود. گلدان‌ها پس از کشت به مدت چهار هفته در شرایط گلخانه نگهداری و سپس صفات مورفولوژیک و وزن تر و خشک اندام‌های رویشی و همچنین غلظت کلروفیل a، b، a+b، a/b و کاروتنوئید اندازه‌گیری گردید. نتایج حاکی از آن بود که صفات وزن تر اندام‌های رویشی در سطح بدون باکتری همراه با تلقیح قارچ Pi و تلقیح همزمان Tv+Pi، نسبت به شاهد (تیمار عدم تلقیح) به صورت معنی‌داری افزایش نشان داد. همچنین در شرایط حضور باکتری، تلقیح قارچ Tv+Pi، وزن خشک ریشه و کل بوته را نسبت به شرایط عدم تلقیح به ترتیب حدود 58 و 40 درصد افزایش داد. صفت سطح برگ نیز در تمام سطوح تیمار قارچی، در شرایط کاربرد باکتری حل کننده فسفات نسبت به شاهد (تیمار بدون باکتری و عدم تلقیح قارچ) بیشتر شد. بیشترین میزان کاروتنوئید، در تیمار قارچPi در شرایط حضور باکتری مشاهده شد. در مجموع، نتایج بیانگر تأثیر مثبت قارچ‌های افزاینده رشد و باکتری حل کننده فسفر بر مؤلفه های رشدی گیاه فلفل بود. پرونده مقاله