گسترش شوری اراضی کشاورزی یکی از چالشهای مهم تولید گیاهان زراعی در مناطق خشک است. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات پیش تیمار پراکسید هیدروژن بر خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گندم تحت شوری بود. بدین منظور کشت گلخانه ای بصورت طرح فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و سه سطح تنش شوری(0، 80، 120 میلی مولار کلرید سدیم) و چهار سطح پراکسید هیدروژن(0،25، 50، 80 میلی مولار) انجام گرفت. . پراکسید هیدروژن موجب القاء آنزیم‌های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز تحت شوری گردید که در نتیجه این افزایش خسارت رادیکال‌های آزاد تولید شده در گندم کاهش یافت. گندم پیش تیمار شده با پراکسید هیدروژن از محتوای کلروفیل و آب نسبی بالاتری تحت شوری برخوردار بودند. همچنین پیش تیمار بذر با پراکسید هیدروژن موجب کاهش اثر شوری بر جذب آب، طول و وزن خشک ریشه شد در حالی که بر نشت یونی تأثیر معنی‌دار نداشت. نتایج این آزمایش نشان داد که پیش تیمار بذر با پراکسیدهیدروژن از طریق تعدیل در ویژگی‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گندم می‌تواند در افزایش تحمل گیاه به شوری موثر باشد. پرونده مقاله