مدیریت اتباع افغانستانی در استان سیستان و بلوچستان به یک الزام امنیتی، فرهنگی و اجتماعی تبدیل شده است. در این راستا این مطالعه با هدف ارائه و اعتبارسنجی مدل مدیریت اتباع افغانستانی در این استان صورت گرفت. مطالعه حاضر از نظر هدف کاربردی-توسعه‌ای و از نظر شیوه گردآوری داده‌ها توصیفی-پیمایشی است. جامعه مشارکت‌کنندگان در بخش کیفی شامل نخبگان مدیریت اتباع بیگانه در استان است که 8 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. جامعه آماری در بخش کمی نیز شامل کارشناسانی است که 109 نفر با روش خوشه‌ای-تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، مصاحبه نیمه‌ ساختاریافته و پرسشنامه محقق‌ ساخته می‌باشد. بر اساس نتایج، اجرای کامل قانون ممنوعیت حضور اتباع بیگانه، تشابهات فرهنگی، مذهبی و سیاسی و استقرار مدیریت متمرکز عوامل زیربنایی موثر بر مدیریت اتباع افغانستانی هستند. این شیوه از مدیریت بر اصلاح راهبردی قوانین و قانون‌گذاری اثر می‌گذارد. البته باید در نظر داشت محکوم نمودن سیاست ممنوعیت حضور اتباع بیگانه در این رابطه نقش مداخله‌گر دارد و اجرای ممنوعیت مشروط در استان نیز بستر لازم را فراهم می‌آورد. از طریق اصلاح راهبردی قوانین می‌توان نتایج رفتاری مانند کاهش جرایم و توسعه امنیت پایدار استان، بهبود شرایط اقتصادی در استان و افزایش رضایت اقشار مردمی دست یافت. پرونده مقاله