چکیده: هدف این پژوهش، ساخت مقیاسی برای سنجش تیپ شخصیتی (دی) و رابطه آن با بیماری کرونری قلب است. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان و کارمندان دانشگاههای آزاد اسلامی و کارمندان شاغل در صنایع استان اصفهان و بیماران کرونری قلب مراجعه کننده به مطب‌های تخصصی قلب بودند. نمونه پژوهش 870 فرد بهنجار و 174 بیمار قلبی بودند که به شیوه تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند. برای بررسی روایی سازه پرسشنامه مقدماتی از روش آماری تحلیل عوامل و برای آزمون فرضیه پژوهش از آزمون یو ـ من ـ ویتنی استفاده شد. همچنین برای بررسی روایی، همزمان فرم مقدماتی مقیاس D ، از پرسشنامه‌های تیپ شخصیتی D دنولت، سلامت روانی کلی (GHQ)، و زیرمقیاس افکار منفی تعامل اجتماعی گلاس استفاده شد. ضرایب همبستگی، از اجرای همزمان با پرسشنامه‌های گفته شده به ترتیب برابر با 95/0، 55/0 و 52/0، (001/0 < P) به‌دست آمد. برای بررسی پایایی مقیاس ساخته شده از روشهای آلفای کرونباخ، بازآزمایی و دو نیمه‌سازی استفاده شد. ضرایب به‌دست آمده با این روشها به ترتیب برابر با 85/0، 92/0 و 74/0، (001/0P < ) بود. نتایج تحلیل عاملی با روش مؤلفه‌های اصلی و چرخش از نوع واریماکس 5 عامل به‌دست آمد که به ترتیب به نامهای: افسردگی، اضطراب، خشم و زودرنجی به‌عنوان زیرمقیاس هیجان‌های منفی و عامل‌های محدودیت اجتماعی و بازداری کلامی به‌عنوان زیرمقیاس بازداری اجتماعی نامگذاری شدند. مقادیر کل ارزش ویژه مقیاس 22 سؤالی برابر با 06/14، KMO (نشان‌دهنده کفایت نمونه‌گیری) برابر با 85/0 و آزمون کرویت بارتلت برابر با 59/1381، (001/0< P) به‌دست آمد. نتایج مربوط به بررسی رابطه تیپ شخصیتی D و بیماری کرونری قلب نشان داد که یوـ من ـ ویتنی برابر با 85/5=z ، (001/0< P) به‌دست آمد. بنابراین تفاوت بین نمرات افراد بهنجار و بیماران قلبی معنادار بود. پرونده مقاله

پژوهش حاضر اجمالاً با هدف تدوین مدل آموزشی مبتنی بر هوش چندگانه به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری همۀ دانش‌آموزان پسر دبستانی پایۀ چهارم و پنجم ابتدایی شهر قزوین در سال تحصیلی 93ـ1392 بودند. نمونه شامل 359 دانش‌آموز که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامۀ مقیاس عزّت نفس (روزنبرگ، 1965)، آزمون خودپنداره (تنسی، 1964) و مقیاس سنجش هوش‌های چندگانه (عابدی، 1387) بود. معیار عملکرد تحصیلی از میانگین نمرات دروس به‌دست آمد. نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری و تحلیل رگرسیون چندگانه نشان دادند، مسیرهای مستقیم هوش درون‌فردی، هوش موسیقایی، هوش منطقی ـ ریاضی، خودپنداره و عزت‌نفس با عملکرد تحصیلی معنی‌دار است. مسیرهای مستقیم هوش طبیعت‌گرا، هوش درون‌فردی، هوش میان‌فردی، هوش موسیقایی، هوش فضایی، هوش زبانی و خودپنداره با عزت‌نفس معنی‌دار است. اثر مستقیم و غیرمستقیم هوش درون‌فردی بر عملکرد تحصیلی و عزّت‌نفس معنادار بود (به ترتیب 003/0P=، 02/0P= و 04/0P=، 001/0P=). اثرمستقیم هوش درون‌فردی بر خودپنداره نیز معنادار بود (001/0P=). این اطلاعات می‌تواند برای طراحی برنامه‌های آموزشی بر مبنای هوش چندگانه و به‌منظور بالا بردن عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان استفاده می‌شود. پرونده مقاله

چکیده : در این پژوهش رابطه متغیرهای شادکامی، خودشکوفایی، سلامت روان و عملکرد تحصیلی با دوگانگی جنسی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی واحد علوم و تحقیقات مرکز اهواز بررسی شده است. روش پژوهش از نوع همبستگی است. به‌منظور دستیابی به اهداف پژوهش از بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی علوم و تحقیقات مرکز اهواز 373 نفر (185 پسر و 188 دختر) با روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. با توجه به نتایج به‌دست آمده بین متغیرهای شادکامی و دوگانگی جنسی، بین خودشکوفایی و دوگانگی جنسی، بین سلامت روان و دوگانگی جنسی، بین شادکامی و خودشکوفایی، بین شادکامی و سلامت روان، بین خودشکوفایی و سلامت روان روابط معناداری به‌دست آمد (001/0 P). در ضمن روابط بین متغیرها با توجه به تفکیک جنسیت مورد بررسی قرار گرفت که با توجه به نتایج به‌دست آمده بین شادکامی و دوگانگی جنسی در دانشجویان پسر رابطۀ معناداری مشاهده نگردید (001/0 > P). ولی بین شادکامی و دوگانگی جنسی در دختران رابطه معناداری مشاهده گردید (001/0 P). از سوی دیگر بین شادکامی و خودشکوفایی و نیز بین شادکامی و سلامت روان و بین خودشکوفایی و سلامت روان هم در دختران و هم در پسران رابطه معناداری مشاهده گردید (001/0 P). پرونده مقاله

هدف این پژوهش بررسی رابطه برونگرایی، روان‌نژندگرایی، بخشودگی و راهبردهای مقابله اسلامی با شادکامی بود. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاههای آزاد اسلامی و دانشگاه شهید چمران اهواز بود که از بین آنها 400 دانشجو (206 نفر از دانشگاه آزاد و 194 از دانشگاه چمران) به‌عنوان نمونه، با روش تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه شادکامی آکسفورد، فرم کوتاه نئو، مقیاس بخشودگی بین‌فردی، و مقیاس راهبردهای مقابله اسلامی. داده‌ها با روش رگرسیون چندگانه و نتایج با روش تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند و مشخص گردید که بین هر چهار متغیر پیش‌بین (برونگرایی، روان‌نژندگرایی، بخشودگی و راهبردهای مقابله اسلامی) با متغیر ملاک همبستگی چندگانه وجود داشت (000/0P < ) و این متغیرها در ترکیب با هم 4/43 درصد از واریانس شادکامی را تبیین نمودند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که از بین متغیرهای پیش‌بین در این مطالعه، روان‌نژندگرایی و پس از آن برونگرایی، قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های شادکامی بودند. پرونده مقاله