حوزه آبخیز مورد مطالعه در منطقه حسن‌رباط از توابع میمه شهرستان اصفهان واقع شده است. برای تعیین مکان‌های ایجاد سد سنگ‌توری (گابیون) در آبراه‌ها با استفاده از روش تصمیم‌گیری چند معیاره (SMCE) مکان‌یابی شد. در ابتدا نقشه عوامل و محدودیت‌ها بصورت لایه‌هایی قابل استفاده در مدل درختی تهیه گردیده شد. در نهایت با وزن‌دهی به عوامل به صورت مقایسه زوجی و به شکل رتبه‌ای و اولویت‌بندی، به تولید نقشه نهایی که اولویت‌های ساخت سد گابیونی را در منطقه نشان می دهد انجامید. با وجود راه‌های بسیار و چاه‌های فراوان در منطقه مورد مطالعه و اهمیت قرارگیری سدها در نزدیکی روستا‌های موجود، تاثیر بسیاری در انتخاب مکان های ایجاد سد داشت است. البته عوامل طبیعی نیز در انتخاب این مکان‌ها با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی دخالت همگامی داشته است. این مکان‌یابی برای برنامه‌ریزان در حوضه‌های آبخیز که به کنترل فرسایش در مناطق حائز اهمیت توجه دارند پیشنهاد می‌گردد. پرونده مقاله

فرسایش که یکی از آنها زمین لغزش است پدیده ایست که هرساله باعث هدر رفتن بسیاری از منابع آب‌وخاک و تخریب منابع طبیعی می‌شود. هدف تهیه و تحلیل نقشه زمین‌لغزش‌ها و تأثیر آن در تولید رسوب در حوزه آبخیز چلگرد شهرکرد است. برای تهیه نقشه خطر زمین‌لغزش لایه‌های اطلاعاتی شیب، ارتفاع از سطح دریا، شاخص پوشش گیاهی، لیتولوژی، کاربری اراضی، فاصله از جاده، فاصله از شبکه آبراهه، فاصله از گسل و فاصله از چشمه ها استفاده گردیدند. سپس محدودیت ها و عوامل به ترتیب استانداردسازی بولین و فازی شده، پس از وزن دهی با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی، تلفیق نهایی فازی انجام‌شده، نقشه پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش فازی تهیه گردید. نتایج حاصله نشان داده که 49 درصد از اراضی منطقه موردمطالعه در پهنه‌های خطر بالا و خیلی بالا قرارگرفته است. در این تحقیق فاصله 500 متری از جاده و 400 متری از آبراهه، شیب 50-15 درصد، ارتفاع تا2600 متر و کاربری های کشاورزی و باغ و همچنین سازندهای خان‌کت و نیریز بیشترین درصد مساحت لغزش هارادرخود جای داده‌اند که البته احتمال بروز زمین‌لغزش در حواشی جاده ها و آبراهه ها با شیب های متوسط به‌مراتب از سایر نقاط بیشتر است که در مدیریت آبخیز با توجه به رسوب و فرسایش باید به این مناطق بیشتر توجه کرد. پرونده مقاله

مقدمه و هدف پژوهش: در اغلب شهرها عدم تخصیص متناسب فضا و جایابی بهینه عناصر خدماتی شهر، به ویژه مراکز درمانی (بیمارستان) و تعداد عوامل مؤثر در مکان‌یابی این مراکز، افزایش روزافزون مشکلات شهری و شهروندان را به دنبال دارد. لذا این امر لزوم استفاده از روش‌های مؤثر و سامانه‌های رایانه‌ای در مکان‌یابی بهینه این مراکز را بیش ‌از پیش آشکار ساخته است. هدف عمده این پژوهش، مدیریت بهینه مکانی شهری با استفاده از فنون فازی و مقایسه زوجی درGIS برای مکان‌یابی بهینه درمانگاه یا بیمارستان‌های جدید در شهر بندرعباس بوده است. روش پژوهش: با بهره‌گیری از امکانات GIS و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از مدل فازی برای مکان‌یابی بهینه فضاهای شهری به منظور احداث بیمارستان در این شهر اقدام شد. با استفاده از ابزار تجزیه‌وتحلیل فضایی، نقشه فاصله عوامل مکانی تهیه گردید. در گام بعدی عملیات عضویت فازی small,Largeبر عوامل انجام شد. برای وزن دهی به معیارهای فازی شده، به روش AHP عمل شد. تعداد 30 پرسشنامه با نظرات کارشناسان شهرسازی تکمیل و وزن هر یک از لایه‌های اطلاعاتیمحاسبه شد. در نهایت با روی‌هم گذاری لایه‌های مذکور به روش همپوشانی فازی گاما 0.9، به تحلیل و بررسی آن پرداخته شد. یافته‌ها: در نقشه حاصل مکان‌های بهینه جهت احداث بیمارستان‌های جدید مشخص گردید. با تحلیل تصمیم و در نظر گرفتن جنبه‌های غیر مکانی در مسائل نیمه ساختارمند از بین مکان‌های پیشنهادی 5 مکان انتخاب و معرفی شد. نتیجه گیری: مشخص شد که زمین‌های مناسب برای احداث بیمارستان، تناسب زیادی با کاربری اراضی دارند. این زمین‌ها در نقاط با تراکم بالای جمعیت و نزدیک به مراکز مسکونی، فضاهای سبز و خیابان های اصلی و همچنین دور از مراکز درمانی موجود واقع‌اند که این فنون فازی چندمعیاره ابزار قدرتمندی برای مدیریت شهری است. پرونده مقاله