ظهور خودروهای برقی منجر به افزایش توان انتقال یافته از طریق شبکه های توزیع برق شده است. استفاده از این خودروها با میزان نفوذ بالا، تاثیرات زیان باری بر دارایی های شبکه توزیع خواهد داشت. یکی از مهم ترین تاثیرات منفی، کاهش عمر سریع تر در تجهیزات شبکه از جمله ترانسفورماتورهای توزیع است. این مقاله در راستای حفظ عمر ترانسفوراتور، یک استراتژی مدیریت شارژ و دشارژ متمرکز را معرفی می کند. این استراتژی از طریق اپراتور سیستم توزیع و یا نهاد تجمیع کننده مستقل، اجرا می شود. مدل متمرکز در این مطالعه، کاهش عمر ترانسفورماتور و سود حاصل از مدیریت شارژ و دشارژ خودروهای برقی را به صورت همزمان بهینه سازی می کند. این استراتژی در ازای کاهش مختصر از سود خرید و فروش انرژی (معامله گری) مصرف کننده ها، عمر ترانسفورماتور را حفظ می کند و سود کاهش یافته مصرف کننده ها نیز توسط نهاد تجمیع کننده جبران می شود. مدل متمرکز در مقابل مدل غیرمتمرکز قرار می گیرد. در مدل غیرمتمرکز مصرف کننده ها شارژ خودروهای برقی خود را بدون در نظر گرفتن آسیب های وارد به ترانسفورماتور و صرفا برای سود خود بهینه سازی می کنند. در این مطالعه، هر دو مدل متمرکز و غیرمتمرکز در یک شبکه کوچک محلی با تعداد 6 خودروی برقی پیاده سازی شده که خودروها متصل به یک ترانسفورماتور محلی هستند. مدل های متمرکز و غیرمتمرکز با استفاده از نرم افزار گمز (GAMS) اجرا و حل می شوند. با مقایسه نتایج به دست آمده در استراتژی های متمرکز و غیرمتمرکز، مزایای استفاده از مدل متمرکز معرفی شده در متعادل سازی دارایی های شبکه دیده می شود. پرونده مقاله