با اضافه شدن منابع تولید پراکنده به ساختار شبکه های توزیع، در زمان وقوع خطا، میزان و جهت جریان عبوری از حفاظت های اصلی و پشتیبان تغییر می کند و هماهنگی بین آنها را برهم می زند. در این میان منابع مبتنی بر ژنراتور سنکرون، نسبت به زمان رفع خطا حساس ترند و ممکن است پایداری شان به خطر بیفتد. با توجه به اینکه زمان رفع خطا به عملکرد سیستم حفاظتی وابسته است، این مقاله با بررسی انواع ترکیب ها برای المان های حفاظتی (رله-رله، رله-ریکلوزر و ریکلوزر-فیوز)، مناسب ترین ترکیب حفاظتی برای سیستم های دارای ژنراتور سنکرون را پیشنهاد می کند. از سوی دیگر به ارائه راه کاری اشاره می شود که به وسیله آن می توان ضمن حفظ پایداری نوسان اول ژنراتورهای سنکرون موجود در شبکه توزیع، هماهنگی بین حفاظت اصلی و پشتیبان را در زمان وقوع خطا و در حضور این منابع حفظ نمود. در این راه کار نیازی به تغییر و یا طراحی مجدد سیستم حفاظتی وجود ندارد. روش پیشنهادی با فعال سازی مشخصه آنی در کنار منحنی مشخصه رله موجود در سیستم، قادر است هماهنگی بین حفاظت ها و پایداری گذرای ژنراتورهای سنکرون موجود در سیستم توزیع را به ازای ضریب نفوذ صفر تا 100 درصد برقرار نماید. نتایج پیاده سازی روش پیشنهادی بر روی سیستم تست استاندارد 33 باسه IEEE در محیط نرم افزار ایتپ (ETAP) توانایی آن را تایید می نماید. پرونده مقاله