فهرست مقالات Abdollah Mohammadi


  • مقاله

    1 - روابط ژنتیکی بین و درون گونه ای .Lepidium L با استفاده از نشانگرهای مولکولی SSR ،ISSR و SCoT
    فصلنامه گیاه و زیست فناوری ایران , شماره 2 , سال 17 , پاییز 1402
    یکی از جنس‌های مهم تیره شب‌بو Lepidium L. می‌باشد که بیشتر در آسیای مرکزی، میانه و جنوب غربی پراکنش داشته و برخی از گونه‌های آن به عنوان گیاه دارویی یا سبزی مورد استفاده قرار می‌گیرند. مطالعه تنوع ژنتیکی با استفاده از نشانگرهای مولکولی در برنامه‌های بهنژادی و حفاظت از ذ چکیده کامل
    یکی از جنس‌های مهم تیره شب‌بو Lepidium L. می‌باشد که بیشتر در آسیای مرکزی، میانه و جنوب غربی پراکنش داشته و برخی از گونه‌های آن به عنوان گیاه دارویی یا سبزی مورد استفاده قرار می‌گیرند. مطالعه تنوع ژنتیکی با استفاده از نشانگرهای مولکولی در برنامه‌های بهنژادی و حفاظت از ذخایر ژنتیکی نقش بسیار مهمی دارد. در تحقیق حاضر، روابط ژنتیکی بین و درون گونه‌ای 22 توده Lepidium spp. با استفاده از نشانگرهای مولکولی SSR، ISSR و SCoT مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس مولکولی (AMOVA) حاکی از تنوع درون گونه‌ای بالاتری نسبت به بین گونه‌ای در هر سه نشانگر بود. بالاترین تنوع درون گونه‌ای (88 درصد) نیز با نشانگرهای SCoT بدست آمد. نتایج ماتریس تشابه ژنتیکی نشانگرهای SSR، ISSR و SCoT توسط آزمون مانتل نشان داد که بالاترین همبستگی بین نشانگرهای SSR و ISSR (84/0 = r) وجود دارد و به دنبال آن ISSR وSCoT (74/0 = r) و سپس SSR وSCoT (57/0 = r) بودند. بر مبنای تشابه ژنی نی بین 22 توده Lepidium spp.، بالاترین شباهت (00/1 = r) بین توده‌های طبس 3 (L. latifolium) و خوسف (L. draba) با استفاده از نشانگرهای SSR، خاتم و مهریز (L. latifolium)، طبس 1 (L. latifolium) و سربیشه (L. draba)، طبس 3 (L. latifolium) و خوسف (L. draba)، نیر و ساوه (L. draba)، اصفهان و اراک (L. sativum) و نیز تهران و قزوین (L. sativum) بر اساس نشانگرهای ISSR و همچنین خاتم و مهریز (L. latifolium) و نیر و ساوه (L. draba) بر مبنای نشانگرهای SCoT مشاهده شد. با توجه به فاصله ژنتیکی توده‌ها نسبت به هم، در برنامه‌های بهنژادی برای بدست آوردن بالاترین مقدار هتروزیس، تلاقی توده‌های سربیشه (L. draba) با مشهد (L. sativum)، طبس 3 (L. latifolium) و خوسف (L. draba) با تهران و قزوین (L. sativum) و سربیشه (L. draba) با اراک (L. sativum) قابل توجیه است. پرونده مقاله

  • مقاله

    2 - تنوع فیتوشیمیایی اسانس بذر چند جمعیت شاهی (Lepidium sativum L.) در رویشگاه‌های مختلف ایران
    اکوفیتوشیمی گیاهان دارویی , شماره 1 , سال 12 , بهار 1403
    جنس Lepidium از تیره کلم سانان دارای 16 گونه در ایران می باشد و معروفترین گونه آن شاهی یا ترتیزک (L. sativum) است که به عنوان سبزی یا گیاه دارویی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی کمّی و کیفی اسانس بذر هفت جمعیت شاهی جمع آوری شده از مناطق مختلف اقلیمی ا چکیده کامل
    جنس Lepidium از تیره کلم سانان دارای 16 گونه در ایران می باشد و معروفترین گونه آن شاهی یا ترتیزک (L. sativum) است که به عنوان سبزی یا گیاه دارویی مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این مطالعه بررسی کمّی و کیفی اسانس بذر هفت جمعیت شاهی جمع آوری شده از مناطق مختلف اقلیمی ایران است. اسانس گیری به روش تقطیر با آب و طرح کلونجر انجام شد و برای شناسایی و تعیین درصد کمّی ترکیب های اسانس از دستگاه گاز کروماتوگرافی-طیف سنج جرمی (GC-MS) استفاده گردید. اصلی ترین ترکیب های تشکیل دهنده اسانس بذرها، منوترپن های 8،1-سینئول (5/44 درصد)، آلفا-ترپینیل استات (9/13 درصد) و آلفا-پینن (7/7 درصد) بودند. جمعیت‌های کرج، کرمان و قزوین به ترتیب بیشترین مقادیر 8،1-سینئول، آلفا-ترپینیل استات و آلفا-پینن را به خود اختصاص دادند. نتایج تجزیه خوشه ای بر اساس ترکیبات شیمیایی اسانس بذر شاهی به روش نزدیک ترین همسایه نشان داد که هفت جمعیت مورد مطالعه در دو گروه قرار گرفتند که این گروه بندی با مختصات جغرافیایی مناطق مطابقت نداشت. در گروه اول جمعیت های کرمان، قزوین، شهریار و تبریز و در گروه دوم جمعیت های شیراز، همدان و کرج که بیشترین میزان 8،1-سینئول و کمترین مقادیر آلفا-ترپینیل استات و 10،7-هگزا دکا دی انوئیک اسید، متیل استر را داشتند قرار گرفتند. بر اساس نتایج نمودار بای-پلات تجزیه به مولفه‌های اصلی، جمعیت کرج که دارای کمترین مقادیر مولفه‌های اول و دوم بود در گروهی متمایز قرار گرفت. بین ترکیب های اصلی اسانس با مختصات جغرافیایی و شرایط آب و هوایی محل جمع آوری همبستگی معنی داری مشاهده نشد. پرونده مقاله

  • مقاله

    3 - Phenolic compounds and antioxidant activity in seven populations of Lepidium sativum L. Leaves
    journal of Medicinal Herbs (journal of herbal drugs) , شماره 2 , سال 14 , بهار 2023
    Background & Aim: Garden cress (Lepidium sativum L.) is anannual herbaceous species native to Egypt and south west Asia. The leaves of L. sativum possesse various medicinal properties. This study was conducted to evaluate the diversity of phytochemical constituents چکیده کامل
    Background & Aim: Garden cress (Lepidium sativum L.) is anannual herbaceous species native to Egypt and south west Asia. The leaves of L. sativum possesse various medicinal properties. This study was conducted to evaluate the diversity of phytochemical constituents of seven populations of L. Sativum from Iran.Experimental: The crude extracts of L. sativum populations leaves were obtained with methanol and were evaluated for the total phenol content, total flavonoid content, antioxidant activity using DPPH radical scavenging assay, and phenolic compounds by HPLC analysis.Results: The total phenolic content ranged from 1.25 to 2.36 mg GAE/g extract and the total flavonoid content was 0.74- 1.61 mg QE/g extract. Chlorogenic acid was the most abundant phenolic acid, followed by ferulic and caffeic acids. The content of kaempferol flavonoid was also 5.2-fold of quercetin. Leaf extracts of Tabriz and Kerman populations exhibited higher yields of phenolic constituents and antioxidant activity. The total phenolic content was positively correlated to total flavonoid content and phenolic acids (except caffeic acid) and negatively correlated to DPPH free radical scavenging activity (IC50). A negative correlation was found among total flavonoid content, caffeic acid, p-coumaric acid and ferulic acid with precipitation and relative humidity.Recommended applications/industries: Our research is the first report to study the phytochemical profiles and antioxidant activity in different Iranian populations of L. sativum leaves for their health benefit. پرونده مقاله