آویشن گیاهی معطر متعلق به تیره نعنا که به‌دلیل سنتز متابولیت‌های ثانویه تیمول و کارواکرول مصارف گسترده دارویی دارد. این تحقیق به‌منظور بررسی اجزای اسانس و عملکرد اسانس شش گونه از آویشن: T. daenensis، T. kotschyanus، T. migricus، T. vulgaris، T. transcaucasicusوT. trautvetteriiدر قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1394 در دانشگاه شهرکرد انجام گرفت. سر‌شاخه‌های گلدار گونه‌ها در مرحله گلدهی کامل از فاصله پنج سانتی‌متری سطح خاک برداشت و به روش تقطیر با آب (طرح کلونجر) اسانس‌گیری و ترکیب‌های تشکیل دهنده اسانس توسط دستگاه GC/MS شناسایی گردید. نتایج تجزیه واریانس تاثیر معنی‌دار (05/0p<) تیمار بر روی حجم و وزن اسانس نشان داد. آویشن باغی ازبیشترین مقدار حجم اسانس (28/0 میلی‌لیتر) و وزن (27/0 گرم) برخوردار است. مقایسه میانگین‌ها نشان داد که گونه T. trautvetterii دارای بیشترین بازده اسانس (1/1درصد)، بیشترین میزان درصد حجمی اسانس متعلق به گونه T. migricus و معادل 02/1 بود. با بررسی ترکیبات اسانس بیشترین مقدار پارا-سیمین (46/19 درصد) وگاما- ترپینن (17/14 درصد) متعلق به گونه T. vulgaris، بیشترین میزان تیمول (43/60 درصد) در گونه T. daenensis، کارواکرول (95/6 درصد) در گونه T. kotschyanus و ژرانیول (38/41 درصد) در گونه T. trautvetterii مشاهده گردید. در حالی‌ که بیشترین بازده تولید ترکیب‌های اسانس در گونه T. kotschyanus (52/98 درصد) مشاهده شد. پرونده مقاله

گونه‌های مختلف جنس آویشن به‌دلیل پتانسیل سنتز متابولیت های ثانویه تیمول و کارواکرول از مصارف گسترده دارویی برخوردارند. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر زمان های مختلف برداشت (شروع گلدهی‌، 50 درصد و 100 درصد گلدهی) بر کمیت و کیفیت اسانس دو گونه از آویشنT. lancifolius و armeniacus T. به‌صورت یک آزمایش گلدانی و با استفاده از طرح آزمایشی کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1394 در دانشگاه شهرکرد اجرا شد. سرشاخه‌های هوایی گیاه طی سه مرحله برداشت گردید، استخراج اسانس با استفاده از دستگاه تقطیر با آب (طرح کلونجر) و آنالیز مواد موثره با استفاده از دستگاه GC/MS انجام گرفت. نتایج نشان داد در فاز کامل گلدهی، گونه‌ها از بیشترین مقدار محتوای اسانس برخوردار بودند . بیشترین میزان تیمول (62 درصد) در مرحله شروع گلدهی و بیشترین میزان سیترونلول (2/30 درصد) در فاز نیمه و کامل گلدهی گیاه T. lancifolius گزارش گردید. بیشترین میزان کارواکرول (44-45 درصد) به‌ترتیب در مراحل شروع و نیمه گلدهی گیاه T. armeniacus و بیشترین میزان 1و8- سینئول (4/14 درصد) در فاز گلدهی کامل گزارش گردید. نتایج بیانگر آنست که کمیت و کیفیت مواد موثره اسانس بسته به نوع گونه و زمان‌های مختلف رشد و نمو متفاوت بوده و به تناسب آن نیز می‌تواند از عملکردهای متفاوت دارویی برخوردار باشد. پرونده مقاله

Pistachio suffers from some physiological disorders such as fruit abscission, endocarp lesion, blankness, non-split, early-split and deformed nuts. In this experiment, the effects of calcium nitrate (2 gr/lit), calcium chloride (2 gr/lit), boric acid (200 ppm) and their combination treatments were investigated on physiological disorders of ‘Kaleh-Ghoochi’ pistachio. Foliar application was applied one week earlier and two weeks later than full bloom. Then, physiological disorders and enzyme activities, such as catalase (CAT), poly phenol oxidase (PPO), peroxidase (POD), phenylalanine ammonilyase (PAL) and total phenol level of nut-shells and proline level of leaves were tested. Results specified that all applied treatments diminished fruit abscission. Also, all treatments, excepting boric acid, diminished endocarp lesion and non-split nut disorders but there were no considerable differences between the treatments. Results specified that all applied treatments decreased the blank nut but there were no considerable differences between the treatments. In this research, the lowest deformed nuts with 10.38 percent and early split nut with 2.48 percent were observed by application of both calcium nitrate and boric acid. Meanwhile, the highest split nuts with 56.55 percent were obtained by application of calcium nitrate and boric acid. Generally, all treatments especially use of both calcium nitrate and boric acid diminish the catalase, poly phenol oxidase, peroxidase, and phenylalanine ammonilyase enzymes activities and moreover total phenol of nut-shells and proline of leaves. پرونده مقاله