گردشگری یکی از عوامل اصلی توسعه پایدار اقتصادی و اجتماعی بسیاری از کشورها بوده و شناسایی و تحلیل منابع گردشگری نقش مهمی در توسعه چشم‌انداز برنامه‌ریزی گردشگری ایفا می‌کند. دره خرم‌آباد در مرکز استان لرستان با وجود پتانسیل‌های طبیعی و تاریخی متعدد گردشگری و معرفی آن به‌عنوان یکی از نخستین سکونتگاه‌های بشری، تاکنون به دلایل متعددی در فهرست میراث جهانی ثبت‌نشده است. پژوهش حاضر باهدف، مطالعه اهمیت دره خرم‌آباد در توسعه پایدار گردشگری استان و فراهم نمودن زمینه ثبت آن در فهرست جهانی تدوین‌شده است. روش تحقیق تحلیلی- میدانی و جهت تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از مدل SWOT، TOPSIS و AHP استفاده‌شده است. همچنین در زمینۀ اهمیت اثر در رابطه با ثبت جهانی، ملاک‌های اجرایی کنوانسیون میراث جهانی معیارهای بوده‌اند که در این پژوهش ملاک عمل قرارگرفته‌اند. نتایج حاصل از تحلیل AHP نشان داد که در بین مؤلفه‌های مورد ارزیابی در بخش طبیعی وجود دریاچه‌ها و آب‌بندها در سطح شهر، از مؤلفه‌های فرهنگی وجود موزه‌ها تاریخی و فرهنگی معتبر و در بین مؤلفه‌های تفریحی وجود پارک‌های بزرگ، بیشترین اهمیت را در بین قابلیت‌های گردشگری دره خرم‌آباد داشته‌اند. هم‌چنین بررسی مؤلفه‌های اثرگذار بر توسعه گردشگری دره خرم‌آباد و فراهم نمودن زمینه ثبت جهانی بیانگر این است که بهره‌گیری از سیستم مشارکتی مردم، سازمان‌ها و نهادهای دولتی و غیردولتی، امنیت و رضایت در مناطق گردشگری، تنوع‌بخشی به امکانات و خدمات گردشگری، تبلیغات و اطلاع‌رسانی خدمات گردشگری و تخصیص تسهیلات بانکی و حمایت‌های قانونی، رتبه اول تا پنجم را در توسعه گردشگری دره خرم‌آباد دارند. پرونده مقاله

چکیده یکی از زمینه‌های ناپایداری توسعه شهری در کشورهای در حال توسعه، گونه‌هایی از سکونت با مشکلات خاص خود موسوم به اسکان غیر رسمی است که بنا بر اطلاعات رسمی در حال گسترش روز افزون است و نیازمند اتخاذ تدابیر و سیاست‌هایی ویژه در راستای ساماندهی وضعیت کنونی آن می‌باشد. با توجه به این نگرش، این مقاله در صدد بررسی علل عدم توجه به نقش ضوابط و مقررات شهرسازی در دو مقوله طراحی و برنامه‌ریزی شهری در شکل‌گیری سکونتگاه‌های غیر رسمی در شهر خرم‌آباد است. نتایج حاصله حاکی از آن است که نگرش تک بعدی به مسئله حاشیه نشینی به عنوان معضل شهری در خرم آباد راه به جایی نخواهد برد،زیرا حاشیه نشینی تصویر واقعی از فقر ملی است که در نهایت خود رادرمشخص ترین منظرممالک یعنی شهرها به نمایش می‌گذارد.. اساسا کاستی‌های نظام برنامه‌ریزی فضایی ایران و به تبع آن شهر خرم آباد، علت اصلی ایجاد اسکان غیر رسمی در این شهر بوده است. در این ارتباط نقش و تاثیر مدیریت شهری به عنوان عاملی راه گشا در این زمینه، کمتر مورد توجه واقع شده است. اولویت‌دهی سیاست ساماندهی در محل با تاکید برراهبرد توانمند سازی ساکنین سکونتگاه‌های غیررسمی، مهم‌ترین راهکار اجرایی جهت کاهش و تعدیل معضل حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی در شهر خرم آباد است. پرونده مقاله

برنامه ریزی و توسعه هدفمند زیرساخت های گردشگری می تواند باعث افزایش جذب گردشگران شده و منافع مستقیم و غیرمستقیم اقتصادی اجتماعی فرهنگی محیطی و سیاسی را در فرآیند توسعه اقتصادی ایجاد نماید. در همین راستا، پژوهش حاضر با ماهیت توسعه ای-کاربردی، و روش تحقیق ترکیبی (توصیفی، اسنادی و تحلیلی)، به رتبه بندی شهرستان های استان کرمانشاه از لحاظ زیرساخت های گردشگری (مناطق نمونه گردشگری، شرکت های تعاونی حمل و نقل، تعداد سینما، سالن نمایش، تعداد نمایشگاه، تعداد اماکن متبرکه اسلامی، تعداد جایگاه سوخت، تعداد اقامتگاه های عمومی، تعداد مسافر جابجا شده، دفاتر خدمات مسافرتی، کارگاه های صرف غذا و نوشیدنی ) با استفاده از تکنیک راه حل توافقی و بهینه سازی چندمعیاره (VIKOR) پرداخته است. نتایج نشان داده است استان کرمانشاه گرچه دارای جاذبه های گردشگری فراوان و متنوعی می باشد. اما به علت فراهم نبودن امکانات و تسهیلات لازم و عدم توزان و تعادل در توزیع زیرساخت گردشگری تفاوت فاحشی به لحاظ زیرساخت گردشگری در استان وجود دارد. به طوری که شهرستان کرمانشاه به عنوان مرکز استان بیشترین زیرساخت های گردشگری را در خود جای داده و ثلاث باباجانی، برخوردار ترین و محروم ترین شهرستان ها از لحاظ زیرساخت های گردشگری شهری در استان کرمانشاه هستند. پرونده مقاله

شهر اهواز با داشتن بیش از 8 محله حاشیه‌نشین در حال حاضر ازجمله شهرهایی است که از آثار سوء گسترش شهرنشینی و صنعتی شدن بی‌نصیب نمانده است. این محله‌ها در بخش‌های مختلف اجتماعی، اقتصادی، کالبدی، فضا و مبلمان شهری مشکلات فراوانی برای شهر اهواز، مدیران و برنامهریزان شهری به وجود آورده‌اند. ازجمله این محله‌ها، آسیه‌آباد است که حدودا 10176 نفر جمعیت دارد. هدف از این تحقیق تعیین رهیافت‌های اجتماعی، اقتصادی، با تأکید بر توانمندسازی سکونتگاه غیررسمی است. روش بکار گرفته‌شده توصیفی- تحلیلی است و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده‌ شده و نتایج نشان می‌دهد که بین پایگاه اقتصادی و توانمندسازی اجتماعی روابط معناداری وجود ندارد و سطح معناداری بیشتر از5 صدم است. اما بین پایگاه اجتماعی و توانمندسازی اجتماعی روابط معناداری وجود دارد. و درنهایت بین ابعاد کالبدی و توانمندسازی اجتماعی ارتباط معناداری وجود دارد و ضریب رگرسیون آن ها 000/0 می‌باشد که این نشان‌دهنده شدت رابطه خوب است. در نهایت برای شناخت از نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدهای پیش روی محله اسیه آباد از مدل راهبردی سوات استفاده شده است که از لحاظ اقتصادی، کالبدی، اجتماعی و محیطی ارزیابی شده است. پرونده مقاله

با توجه به رشد روزافزون جمعیت و توسعه شهری و افزایش مصرف‌گرایی به میزان قابل توجهی بر حجم زباله‌های شهری افزوده شده است و دفن بهداشتی این زباله‌ها دارای مراحل دقیقی از جمله انتخاب مکان، اماده‌سازی و بهره‌برداری از محل می‌باشد و هر کدام از این مراحل نیازمند مدیریت صحیح از جهات گوناگون زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی بوده تا کمترین زیان متحمل گردد. هدف این مقاله، مدیریت دفن زباله‌های شهری در شهر میاندواب می‌باشد. نوع تحقیق کاربردی و روش آن نیز توصیفی –تحلیلی می‌باشد و برای جمع‌آوری اطلاعات نیز از مطالعات میدانی و کتابخانه‌ای و برای تجزیه و تحلیل آن از مدل SWOT استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که دفن زباله‌ها بصورت سنتی بدون تفکیک و بازیافت با کسب امتیاز (0.42)، دفن نامناسب زباله‌های تولید شده با امتیاز وزنی (0.34)و پایین بودن سطح امکانات خدماتی و تجهیزات، مهمترین موانع اساسی بر سر را مدیریت دفن زباله شهر میاندواب به حساب می‌آیند. از طرف دیگر، اهمیت داشتن بازیافت زباله و پتانسیل بالای اقتصادی آن و توان جمع‌اوری زباله به صورت مکانیزه و افزایش یافتن جمعیت تحت پوشش خدمات شهری به عنوان مهمترین نقاط قوت قرار دارند . در نهایت، نزدیکی محل دفن زباله‌ها به مناطق روستایی، سرازیر شدن شیرابه‌های زباله روی زمین‌های کشاورزی و افزایش مشکلات زیست‌محیطی و عدم توجه مسئولین و مدیران شهری به صنایع بازیافت به عنوان مهمترین تهدید پیش‌روی شهر میاندواب از لحاظ مدیریت دفن زباله‌ها شناخته شدند.واژه‌های کلیدی: مدیریت، دفن زباله، برنامه‌ریزی راهبردی، میاندواب. پرونده مقاله

امروزه گردشگری طبیعت بخش مهمی از فعالیت‌های جهانگردی در دنیا را به خود اختصاص داده است. از اینرو مسائل مربوط به اکوتوریسم و پایداری بیش از هر چیز نیازمند برنامه‌ریزی فضاهای گردشگری با استفاده از منابع موجود و بهره‌برداری بهینه از طریق شناسایی دقیق مناطق مستعد گردشگری می‌باشد. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی توانها و قابلیت‌های طبیعی شهرستان بروجرد و شناسایی فضاهای مستعد اکوتوریسم و تعیین راهبردهای توسعه آن می‌باشد. روش کار در این تحقیق روش توصیفی پیمایشی و تحلیلی می‌باشد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و اطلاعات از نرم افزار GIS و مدل SWOT استفاده شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد، پهنه‌های شرقی و غربی شهرستان دارای شرایط ایده‌آل برای توسعه اکوتوریسم بوده است. همچنین راهبردهای قابل قبول در برنامه‌ریزی اکوتوریسمی شهرستان بروجرد، راهبرد تهاجمی(SO) به عنوان اولویت اصلی تعیین گردیده است. در بین استراتژی‌های راهبرد تهاجمی، استراتژی 4SO با امتیاز 91/4 در اولویت اول قرار گرفت. برای دستیابی به تحقق اهدافو توسعه اکوتوریسمی با بهره گیری از این راهبرد، شناسایی محورهای اکوتوریسمی، تقویت و افزایش میزان ارائه تسهیلات و خدمات در این محورها، با هدف جذب و توسعه توریسم و ایجاد اشتغال و درآمد پایدار پیشنهاد می‌شود. پرونده مقاله

صنعت گردشگری به عنوان یک سیستم منسجم است که عناصر آن برای یکدیگر لازم و ضروری هستند. به گونه ای که جاذبه های گردشگری به تنهایی دلایل سفر یا رونق این صنعت را فراهم نمی کند، بلکه باید امکانات و شرایطی به لحاظ زیرساختی برای استفاده گردشگران فراهم شود. هدف این پژوهش ارزیابی نقش زیرساخت ها و قابلیتها در توسعه گردشگری پایدار در محور خرم آباد به اراک می باشد. این مطالعه، با رویکرد توصیفی - تحلیلی و به روش اسنادی و پیمایشی (پرسشنامه محقق ساخته) انجام شده است. یافته های تحقیق در چهار شاخص زیربنایی شامل زیرساخت های زیرساخت‌های فیزیکی (شش بعد)، زیرساخت‌های دولتی (چهار بعد)، زیرساخت‌های خدماتی (شش بعد)، زیرساخت‌های فرهنگی (چهار بعد) با روش کوکوسو مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق، نشان داد که زیر ساخت فیزیکی برای توسعه گردشگری نقش مهم و حیاتی برای محور مورد مطالعه دارد و مقدار امتیاز آن 3.61 است که رتبه نخست را به خود اختصاص داده است. زیرساخت های خدماتی و دولتی (مدیریتی-نهادی) به ترتیب با کسب امتیازهای 3.56 و 2.24 به ترتیب در رتبه های دوم و سوم واقع شده اند و زیرساخت فرهنگی با امتیاز 1.46 کمترین امتیاز را به خود اختصاص داده است و نشان از اهمیت کمتر آن نسبت به سایر ابعاد می باشد. پرونده مقاله

گردشگری یکی از عوامل اصلی توسعه پایدار اقتصادی و اجتماعی بسیاری از کشورها بوده و شناسایی و تحلیل منابع گردشگری نقش مهمی در توسعه چشم‌انداز برنامه‌ریزی گردشگری ایفا می‌کند. دره خرم‌آباد در مرکز استان لرستان با وجود پتانسیل‌های طبیعی و تاریخی متعدد گردشگری و معرفی آن به‌عنوان یکی از نخستین سکونتگاه‌های بشری، تاکنون به دلایل متعددی در فهرست میراث جهانی ثبت‌نشده است. پژوهش حاضر باهدف، مطالعه اهمیت دره خرم‌آباد در توسعه پایدار گردشگری استان و فراهم نمودن زمینه ثبت آن در فهرست جهانی تدوین‌شده است. روش تحقیق تحلیلی- میدانی و جهت تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از مدل SWOT، TOPSIS و AHP استفاده‌شده است. همچنین در زمینۀ اهمیت اثر در رابطه با ثبت جهانی، ملاک‌های اجرایی کنوانسیون میراث جهانی معیارهای بوده‌اند که در این پژوهش ملاک عمل قرارگرفته‌اند. نتایج حاصل از تحلیل AHP نشان داد که در بین مؤلفه‌های مورد ارزیابی در بخش طبیعی وجود دریاچه‌ها و آب‌بندها در سطح شهر، از مؤلفه‌های فرهنگی وجود موزه‌ها تاریخی و فرهنگی معتبر و در بین مؤلفه‌های تفریحی وجود پارک‌های بزرگ، بیشترین اهمیت را در بین قابلیت‌های گردشگری دره خرم‌آباد داشته‌اند. هم‌چنین بررسی مؤلفه‌های اثرگذار بر توسعه گردشگری دره خرم‌آباد و فراهم نمودن زمینه ثبت جهانی بیانگر این است که بهره‌گیری از سیستم مشارکتی مردم، سازمان‌ها و نهادهای دولتی و غیردولتی، امنیت و رضایت در مناطق گردشگری، تنوع‌بخشی به امکانات و خدمات گردشگری، تبلیغات و اطلاع‌رسانی خدمات گردشگری و تخصیص تسهیلات بانکی و حمایت‌های قانونی، رتبه اول تا پنجم را در توسعه گردشگری دره خرم‌آباد دارند. پرونده مقاله

چکیده یکی از زمینه‌های ناپایداری توسعه شهری در کشورهای در حال توسعه، گونه‌هایی از سکونت با مشکلات خاص خود موسوم به اسکان غیر رسمی است که بنا بر اطلاعات رسمی در حال گسترش روز افزون است و نیازمند اتخاذ تدابیر و سیاست‌هایی ویژه در راستای ساماندهی وضعیت کنونی آن می‌باشد. با توجه به این نگرش، این مقاله در صدد بررسی علل عدم توجه به نقش ضوابط و مقررات شهرسازی در دو مقوله طراحی و برنامه‌ریزی شهری در شکل‌گیری سکونتگاه‌های غیر رسمی در شهر خرم‌آباد است. نتایج حاصله حاکی از آن است که نگرش تک بعدی به مسئله حاشیه نشینی به عنوان معضل شهری در خرم آباد راه به جایی نخواهد برد،زیرا حاشیه نشینی تصویر واقعی از فقر ملی است که در نهایت خود رادرمشخص ترین منظرممالک یعنی شهرها به نمایش می‌گذارد.. اساسا کاستی‌های نظام برنامه‌ریزی فضایی ایران و به تبع آن شهر خرم آباد، علت اصلی ایجاد اسکان غیر رسمی در این شهر بوده است. در این ارتباط نقش و تاثیر مدیریت شهری به عنوان عاملی راه گشا در این زمینه، کمتر مورد توجه واقع شده است. اولویت‌دهی سیاست ساماندهی در محل با تاکید برراهبرد توانمند سازی ساکنین سکونتگاه‌های غیررسمی، مهم‌ترین راهکار اجرایی جهت کاهش و تعدیل معضل حاشیه نشینی و اسکان غیررسمی در شهر خرم آباد است. پرونده مقاله