هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی مداخله درمانی مبتنی بر ژیمناستیک مغزی بر حافظه فعال و سرعت‌‌پردازش دانش-آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص بود. روش: روش تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش‌‌آموزان دختر و پسر مقطع ابتدایی دارای اختلال یادگیری شهرستان تنکابن که در سال تحصیلی 99-98 به مرکز اختلال یادگیری سلامت آن شهرستان مراجعه کردند، بود. روش نمونه‌‌گیری این پژوهش در دسترس بود که بعد از انتخاب 30 نفر به صورت تصادفی به دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه گمارش گشتند. ابزارگردآوری داده ها مصاحبه بالینی و مقیاس هوشی وکسلر 4 (2003) بود. جهت تحلیل داده از تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد. آزمون‌‌های فوق با استفاده از نسخه 22 نرم افزار SPSS انجام شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که درمان مبتنی بر ژیمناستیک مغزی بر حافظه فعال و سرعت پردازش دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص تاثیر مثبت و معنادار داشت. نتیجه گیری: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که مداخلات درمانی مبتنی بر ژیمناستیک مغزی بر حافظه فعال دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص اثر بخش نیست. پرونده مقاله

دیابت بیماری مزمنی می‌باشد که بر عملکرد فردی و اجتماعی اثرات گسترده‌ای می‌گذارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه‌ای خود- دلسوزی، انعطاف‌پذیری ‌شناختی و حس انسجام در افراد مبتلا به دیابت و افراد سالم می‌باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی- مقایسه‌ای است. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمامی بیماران زن دیابتی سرپایی مراجعه‌کننده به کلینک‌ها و مراکز درمانی بودند. از این جامعه، 50 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و با 50 نفر از افراد سالم مورد مقایسه قرار گرفتند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های خود- دلسوزی، ا‌نعطاف‌پذیری ‌شناختی و حس انسجام استفاده شد و داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند‌متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که بین خود- دلسوزی، انعطاف‌پذیری شناختی و حس انسجام در افراد مبتلا به دیابت و افراد سالم تفاوت معنا‌داری وجود دارد. با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان گفت که افزایش خود- دلسوزی و انعطاف‌پذیری ‌شناختی از عوامل بسیار مهمی برای مدیریت بهتر بیماری‌های مزمن است و با بیشتر ‌شدن سازش‌‌یافتگی جسمانی و روانی با وقایع تنش‌زای زندگی و سطوح بالاتری از عملکرد و رضایت از زندگی رابطه دارد و بالطبع رفتارهای خود- مراقبتی و کیفیت‌ زندگی بیماران را تحت تأثیر قرار می‌دهد. پرونده مقاله

Psychological barriers have always had negative effects on English learning. This research was done to compare the efficiency of TBILT and TBLT on learners’ fear of negative evaluation. The statistical population included all 4200 Babol Azad University students of whom 320 were volunteers to participate in English language classes via public invitation. Then, 90 students were selected using available sampling model and were placed randomly in three groups (two experimental and one control). Before starting teaching, Leary’s fear of negative evaluation questionnaire with Cronbach’s alpha of .769 was administered, and then using three methods namely TBILT in the first experimental class, TBLT in the second one, and Traditional method (GTM) in control group, the teacher taught in 20 sessions, 90 minutes each. After the post test, the two-way single variable co-variance and the Post Hoc Tukey Test revealed that both experimental groups did much better than the control group (p <.001). On the other hand, the TBILT group acted much stronger than the TBLT one (p <.001). پرونده مقاله

هدف پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش دلبستگی محور به شیوه پسخوراند ویدئویی بر پیوند والدینی و نارسایی هیجانی کودکان دارای اختلال رفتاری بوده است. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کودکان 10 تا 12 سال مبتلا به اختلالات رفتاری (طبق تشخیص روانشناسان کودک یا روانپزشکان اطفال شهر ساری) و والدین آنها بودند که به مراکز مشاوره تحت نظارت بهزیستی ساری مراجعه کردند. تعداد 20 نمونه (شامل 20 کودک و یکی از والدین آنها) در دو گروه 10 نفره به شیوه هدفمند بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده‌ها شامل پرسش‌نامه اختلال رفتاری کودکان راتر (1994)، آزمون نقاشی آدمک گودیناف (1920) ، پرسش‌نامه پیوند والدینی پیانتا (1994) و پرسش‌نامه نارسایی هیجانی تورنتو (2005) بود. یافته‌های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروه‌های آزمایش و کنترل در پس آزمون متغیرهای پژوهش تفاوت معنا داری وجود دارد و آموزش دلبستگی محور به شیوه پسخوراند ویدئویی توانسته است پیوند والدینی و مؤلفه‌های آن را در کودکان دارای اختلال رفتاری بهبود بخشد و نارسایی هیجانی و مؤلفه‌های آن را کاهش دهد. می‌توان نتیجه گرفت که از آموزش دلبستگی محور به شیوه پسخوراند ویدئویی می توان به عنوان روشی مؤثر در بهبود پیوند والدینی و کاهش نارسایی هیجانی و مؤلفه‌های آن را کاهش داد و برای کودکان دارای اختلال رفتاری استفاده نمود. پرونده مقاله

هدف از پژوهش حاضر، رابطه‌ی بین حمایت اجتماعی، معنای زندگی و راهبردهای مقابله‌ای با تاب‌آوری زنان بی‌سرپرست شهر ساری بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان بی‌سرپرست مراجعه کننده به اداره بهزیستی شهرستان ساری در طی سال های 1399 تا 1401 بود (638 نفر). حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 240 نمونه برآورد شد. ابزار پژوهش پرسشنامه‌های حمایت اجتماعی (زیمت و همکاران، 1998)، معنا در زندگی (استیگر و همکاران، 2006)، راهبردهای مقابله‌ای (اندلر و پارکر، 1990) و تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، 2003) بود که نمونه‌های پژوهش به آن پاسخ دادند. داده‌ها توسط نرم افزار آماریSPSS نسخه 26 توسط آزمون همبستگی پیرسونو رگرسیون چندگانه مورد بررسی قرار گرفت. نتایجنشان داد بین حمایت اجتماعی، معنای زندگی و سبک مقابله‌ای مسأله‌مدار با تاب آوری ارتباط معنادار و مثبت و بین سبک‌مقابله‌ای هیجان‌مدار و سبکمقابله‌ای اجتنابی با تاب آوری رابطه معنادار و معکوس برقرار است (05/0>Sig). همچنین نتایج نشان داد که راهبرد مسأله‌دار 431/0، هیجان‌مدار 324/0-، اجتنابی 313/0-، معنا در زندگی 310/0، و حمایت اجتماعی 260/0،تاب‌آوری را در زنان بی‌سرپرست پیش‌بینی می کند. با توجه به یافته‌های پژوهش، توجه به افزایش حمایت اجتماعی، معنای زندگی و بکارگیری راهبرد مقابله‌ای مسأله‌مدار در افزایش تاب‌آوری زنان بی‌سرپرست حائز اهمیت است. پرونده مقاله