هدف: افزایش سن ازدواج در میان برخی از دختران به یکی از دغدغه‌های مهم اجتماعی در دهه‌های اخیر تبدیل شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش خودباوری مبتنی بر تئوری انتخاب بر کمال‌گرایی و خودکارآمدی دختران بازمانده از ازدواج انجام شد. روش: پژوهش حاضر یـک مطالعه نیمه‌‌آزمایشی، پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه ‌آماری متشکل از تمامی دختران بازمانده از ازدواج در سال 1399 در شهر اردکان یزد بود. 30 شرکت‌کننده به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند (15 نفر در گروه آزمایش و 15 نفر در گروه گواه). شرکت‌کنندگان به پرسشنامه کمال‌گرایی (هیل و همکاران، 2004) و مقیاس خودکارآمدی شرر و‎ ‎آدامز (1983) در مراحل آزمایش پاسخ دادند. گروه آزمایش، مداخله آموزش خودباوری مبتنی بر تئوری انتخاب را در 8 جلسه یک‌و‌نیم ساعته و هر هفته دو جلسه دریافت نمودند، در صورتیکه گروه گواه هیچگونه مداخله‌ای طی مدت زمان انجام پژوهش دریافت نکرد. داده‌های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس و در سطح 05/0 تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات کمال‌گرایی در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه، در مرحله پس‌آزمون با کاهش معنادار (001/0>p) و میانگین نمرات خودکارآمدی با افزایش معناداری همراه بوده است (001/0>p). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش، آموزش خودباوری مبتنی بر تئوری انتخاب می‌تواند به عنوان یک روش مداخله‌ای موثر در کاهش مشکلات روانشناختی دختران بازمانده از ازدواج مورد توجه قرار گیرد. پرونده مقاله

هدف: پژوهش حاضر، با هدف آموزش مهارت‌های ارتباطی به شیوه نمایش‌ بر کمرویی و اضطراب‌اجتماعی دانش‌آموزان کمرو انجام شد. روش: این مطالعه با رویکرد کمّی و به روش نیمه آزمایشی و با بکارگیری طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش متشکل از دانش آموزان پایه‌های پنجم و ششم ابتدایی با مشکل کمرویی در سال 1398-99 بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 24 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در گروه‌های 12 نفره آزمایش و گواه جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه‌های کمرویی و اضطراب اجتماعی در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله آموزش مهارت‌های ارتباطی به شیوه نمایش را در 9 جلسه 1 ساعته و هر هفته دو جلسه دریافت کردند، در صورتی که گروه گواه هیچ‌گونه مداخله‌ای را طی مدت زمان انجام پژوهش دریافت ننموند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد آموزش مهارت‌های ارتباطی به شیوه نمایش‌ بر کمرویی و اضطراب‌اجتماعی دانش‌آموزان کمرو تاثیرمعنی‌داری داشته (001/0>p) است. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش پیشنهاد می‌شود که بر آموزش مهارتهای ارتباطی به شیوه نمایش برای دانش‌آموزان کمرو تأکید شود. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش مهارت یادگیری پس ختام (PQ4R) بر عملکرد، رضایت‌ و اشتیاق ‌تحصیلی دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون– پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری تمام دانش‌آموزان پایه پنجم مدارس شهر اردکان در سال تحصیلی 99 - 1398 بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس 32 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه 16 نفری (آزمایش و گواه) جایگزین شدند. شرکت‌کنندکان در مراحل پیش آزمون و پس‌آزمون به پرسشنامه‌های رضایت تحصیلی بحرانـی و جوکـار (1378)، اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفیلد و پاریس (2004) و نیز آزمون عملکردی محقق ساخته پاسخ دادند. گروه آزمایش آموزش مهارت‌های مطالعه را در 8 جلسه یک ساعته و هرهفته دو جلسه دریافت کردند در صورتی که گروه گواه هیچ‌گونه مداخله‌ای را طی مدت زمان انجام پژوهش دریافت ننموند. در پایان نیز داده‌های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس و در سطح معنی‌داری 05/0 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میانگین نمرات رضایت‌تحصیلی، اشتیاق‌تحصیلی و موفقیت‌تحصیلی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه، در مرحله پس‌آزمون افزایش معناداری پیدا کرده است (001/۰>p). بر اساس نتایج پژوهش، مهارت یادگیری پس ختام (PQ4R) می‌تواند به عنوان یک روش مداخله‌ای موثر در بهبود مولفه های مرتبط موفقیت‌تحصیلی دانش‌آموزان مورد توجه قرار گیرد. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش‌های مجازی شادکامی با رویکرد تئوری انتخاب بر امید و اضطراب کووید-19 معلمان زن در همه‌گیری ویروس کرونا انجام شد. این مطالعه یـک پژوهش حاضـر یـک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل معلمان زن دارای اضطراب کووید-19 در شهر اردکان در سال 1399 بود که با روش نمونه‌گیری داوطلبانه 20 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 10 نفری آزمایش و گواه جایگزین شدند. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه‌‌‌های مجازی اضطراب بیماری کرونا علی‌پور و همکاران (1398)و امید اسنایدر (1991)در مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله آموزش‌های مجازی شادکامی با رویکرد تئوری انتخاب را در 8 جلسه یک ساعته و هر هفته دو جلسه دریافت نمودند، در صورتیکه گروه گواه هیچ‌گونه مداخله‌ای در طول پژوهش دریافت ننمود. داده‌های پژوهش با روش تحلیل کوواریانس چند‌متغیری و در سطح معنی‌داری 05/0 تحلیل شد. نتایج نشان داد در پس‌آزمون گروه آزمایش میانگین نمرات اضطراب کووید-19، با کاهش معنادار (001/0>p و میانگین نمرات امید با افزایش معناداری همراه بوده است (001/0>p).پیشنهاد می‌شود تاثیرآموزش مجازی شادی با رویکرد تئوری انتخاب به عنوان یک روش مداخله‌ای موثر در کاهش اضطراب کووید-19 و بهبود امید مورد توجه قرار گیرد. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف واکاوی تقلب در بین دانش‌آموزان و دانشجویان در امتحانات مجازی انجام شد. تحقیق حاضر به لحاظ هدف، توصیفی گذشته‌نگر و به لحاظ روش از نوع مطالعات زمینه‌یابی و پس‌رویدادی است. جامعه پژوهش، دانش‌آموزان دوره متوسطه (با تعداد 1370 نفر) و دانشجویان دوره کارشناسی شهر اردکان (با تعداد 1130 نفر) بود که به روش نمونه‌گیری دواطلبانه ۲۲۰ دانش‌آموز دوره متوسطه و ۲۳۶ دانشجوی دوره کارشناسی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های نگرش به تقلب (روایی صوری مناسب و ضریب پایایی 89/0) و شیوه‌های تقلب در امتحان (روایی صوری مناسب و ضریب پایایی 78/0) و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نیز از آزمونt گروه‌های مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد کووید-19میزان و نگرش دانش‌آموزان و دانشجویان به تقلب در امتحانات را افزایش داده است. همچنین میانگین نمرات دانشجویان در میزان و نگرش به تقلب به طور معنی‌داری از دانش‌آموزان بیشتر بود (۰۰۱/۰>P). با توجه به افزایش تقلب در امتحانات مجازی در پاندمی کووید-۱۹ ضرورت دارد از روش‌های کارآمد ارزشیابی در امتحانات مجازی مدارس و دانشگاه‌ها استفاده شود. پرونده مقاله