در دهه‌های اخیر تحقیقات بسیاری بر بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم سرمایه انسانی و تغییرات ساختاری بر رشد اقتصادی تمرکز کرده‌اند و دیدگاه‌ها و نظرات متفاوتی در این خصوص ارائه‌شده است. آلودگی محیط زیست نیز به‌عنوان یکی از عوامل غیرمستقیم مؤثر بر رشد اقتصادی مورد تأکید قرارگرفته است؛ اما دراین‌بین نباید از محدودیت های پیش روی طرفداران نظریه تأثیر به‌کارگیری سرمایه انسانی و تغییرات ساختاری در جهت کاهش آلودگی محیط زیست به‌منظور نیل به اهداف و سیاست گذاری های توسعه اقتصادی غافل ماند. بر این اساس، با توجه به اینکه رشد اقتصادی یکی از اهداف مهم کشورهاست و بررسی و تعیین علل رشد اقتصادی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر شوک های تغییرات ساختاری و سرمایه انسانی بر ارتباط آلودگی محیط‌زیست و رشد اقتصادی می‌باشد که با استفاده از داده های 15 کشور حوزه منا در دوره زمانی 2000 تا 2016 و با به‌کارگیری دو روش گشتاورهای تعمیم‌یافته (GMM) و خود رگرسیون برداری پانل (PVAR) انجام‌شده است. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد، آلودگی محیط‌زیست تأثیر منفی و معنی‌داری بر رشد اقتصادی در نمونه موردبررسی دارد؛ همچنین وجود شوک های هم‌زمان سرمایه انسانی و تغییرات ساختاری نقش تعدیل‌کننده در تأثیر منفی آلودگی محیط‌زیست بر رشد اقتصادی کشورهای حوزه منا داشته است. پرونده مقاله

براساس ادبیات نظری، بازارهای سرمایه و بانک‌ها در تأمین مالی سرمایه‌گذاری‌ها، جایگزین یکدیگر و در نتیجه رقابتی هستند؛ یعنی توسعه یکی از آنها بر دیگری تأثیر منفی دارد. بنابراین این سؤال مطرح می‌شود که چرا بانک‌ها و بازارهای مالی در بازارهای مالی توسعه ‌یافته، هم‌زیستی دارند و سرمایه‌گذاران همچنان بر تأمین مالی از بانک‌ها تکیه می‌کنند. بر این اساس هدف از این تحقیق بررسی عوامل مؤثر بر قدرت بازاری بانک‌ها در بازارهای مالی است. بدین منظور از اطلاعات ترازنامه بانک‌های پذیرفته ‌شده در بورس اوراق بهادار برای دوره زمانی 1385-1399 و روش گشتاورهای تعمیم‌یافته (GMM) استفاده ‌شده است. به‌منظور برآورد مدل، آزمون‌های پایایی و هم‌جمعی انجام شد. همچنین شاخص لرنر برای ارزیابی قدرت بازاری بانک‌ها و شاخص آمیهود برای بررسی میزان نقد شوندگی بازار سهام استفاده ‌شده است. طبق نتایج به ‌دست ‌آمده، تأثیر متغیرهای عدم نقدشوندگی و تأمین اعتبار داخلی توسط بخش خصوصی بر قدرت بازار بانک‌ها منفی و معنادار به ‌دست ‌آمده است. تأثیر متغیرهای کفایت سرمایه، اندازه بانک و اهرم مالی نیز بر قدرت بازار بانک‌ها مثبت و معنادار به ‌دست ‌آمده است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که با افزایش نقدشوندگی بازارهای مالی نظیر بازار سهام، دسترسی بهتری به منابع درآمدی متنوع بانک‌ها فراهم می‌آید و ضمن تقویت فعالیت بانک‌ها، بر قدرت بازاری آنها نیز افزوده می‌شود. پرونده مقاله

زمینه و هدف: مدل رشد اقتصادی می‌تواند اثرات مستقیم و غیرمستقیم سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی را بررسی کند. ازجمله عوامل غیرمستقیم می‌توان به اثر آلودگی محیط‌زیست را نام برد؛ اما در این ‌بین نباید از محدودیت‌های پیش روی طرفداران این نظریه همچون میزان تأثیرگذاری به‌کارگیری سرمایه انسانی در جهت کاهش آلودگی محیط زیستی و نیل به اهداف و سیاست‌گذاری‌های مشابه با اقتصادهای توسعه‌یافته غافل ماند؛ بنابراین هدف این پژوهش، بررسی تأثیر سرمایه انسانی بر رابطه مورد تأکید کوزنتس یعنی رابطه آستانه‌ای آلودگی محیط‌زیست و رشد اقتصادی است. روش بررسی: برای دستیابی به اهداف تحقیق، از روش گشتاورهای تعمیم‌یافته یا پانل پویا (GMM) با استفاده از اطلاعات 14 کشور حوزه منا برای دوره زمانی 2000 تا 2016 استفاده‌شده است. یافته‌ها: رابطه آلودگی محیط‌زیست (انتشار CO2) و رشد اقتصادی غیرخطی بوده و فرضیه منحنی کوزنتس در مجموعه منتخب تحقیق، مؤید وجود یک رابطه معکوس U شکل بین رشد اقتصادی و انتشار آلودگی است. هرچه سرمایه انسانی با سطح کنونی انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشورهای منتخب بیشتر شود، رشد اقتصادی افزایش خواهد یافت. نتیجه‌گیری: افزایش رشد ناشی از انباشت سرمایه انسانی، می‌تواند نقش تعدیل‌کننده‌ای بر رابطه منفی آلودگی محیط‌زیست و رشد اقتصادی مجموعه منتخب تحقیق داشته باشد. با افزایش سرمایه انسانی در هر سطحی از آلودگی زیست‌محیطی، نقطه آستانه‌ای رابطه منفی آلودگی زیست‌محیطی و رشد اقتصادی به تعویق می‌افتد. به عبارتی هرچه توسعه دانش‌محور و مبتنی بر سرمایه انسانی افزایش یابد، رابطه منفی آلودگی محیط‌زیست با رشد اقتصادی تعدیل می‌شود پرونده مقاله