امروزه توجه به نقش پیش بینی کننده استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در میان دانشجویان از اهمیت قابل‌ملاحظه‌ای برخوردار است. (زمینه). این پژوهش به نقش شبکه های اجتماعی مجازی در راهبردهای یادگیری خودتنظیمی و رشد توانایی آینده‌پژوهی دانشجویان دانشگاه خوارزمی تهران می پردازد (هدف). روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه خوارزمی هستند که در سال تحصیلی 95-96مشغول به تحصیل بودند. تعداد356 دانشجو با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان اندازه نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه استفاده از شبکه های اجتماعی شی، لو، یانگ، لی و کای (2014)، راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریج (1990) و پرسشنامه توانایی آینده‌پژوهی پارسا و همکاران (1390) بود. پایایی ابزارها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روایی آن ها با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی و همبستگی بین مؤلفه ها تأیید شد (روش). میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی توسط دانشجویان بر مؤلفه های راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با ضریب بتای 75/0 و سطح معنی‌داری 05/0 نشان داد که این فرضیه مورد تأیید واقع می‌شود. بنا به نتایج فرضیه دوم پژوهش ضریب بتا برای توانایی محاسبه، درک مفهومی و روحیه آینده نگری برابر با 68/0، 72/0 و 74/0 می‌باشد به‌طوری‌که همه در سطح 05/0 معنی‌دار می باشند و این فرضیه هم تأیید می شود (یافته ها). نتایج پژوهش نشان داد که دانشجویان در استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی، نمره بالاتری در راهبردهای یادگیری خودتنظیمی، باورهای انگیزشی، توانایی محاسبه، درک مفهومی و روحیه آینده نگری کسب کرده اند (نتیجهگیری). پرونده مقاله