توسعه واکسن های نوترکیب بر علیه بیماری های عفونی وابسته به شناسایی آنتی ژن های ایمنی زا و سیستم های انتقال واکسن مانند نانوذرات پلیمری است که قادر به تحریک پاسخ های ایمنی مشابه یا بیشتر از واکسن های معمولی و کاهش عوارض مرتبط با واکسن سنتی هستند. در پژوهش حاضر به ارزیابی سنتز و بررسی خصوصیات نانوذرات آلژینات سدیم حامل پروتئین CRM197 به‌عنوان سیستم انتقال آنتی‌ژن پرداخته شد. سنتز نانوذرات بلانک بهینه شده بدون بارگذاری پروتئین و نانوذرات حاوی پروتئین انجام شد. پس از طراحی آزمایش و تعیین فاکتورهای فیزیکو شیمیایی موثر در سنتز نانوذرات بهینه، اندازه، پتانسیل زتا، مورفولوژی، راندمان کپسوله سازی، الگوی رهایش، طیف‌سنجی FTIR بررسی شد. نانوذرات بهینه شده در غلظت آلژینات سدیم w/v 2/0%، کلرید کلسیم w/v 1/0%، پلی ال- لایزین w/v 04/0% طی 45 دقیقه هم زدن با دور 2000 دور در دقیقه و 5/6 pH تهیه شدند. متوسط اندازه نانوذرات و پتانسیل زتا برای نانوذرات بلانک و بارگذاری شده با CRM197 به ترتیب 88 و 245 نانومتر وپتانسیل زتا 21- و 2/24- میلی ولت بود. LE و LC به ترتیب بیش از 80% و 20% و رهایش پروتئین از نانوذرات پایدار و طولانی مدت بود. عدم ایجاد علائم موضعی و سیستمیک و همچنین افزایش وزن در گروه موشی مورد مطالعه، نشان دهنده بی ضرر بودن ترکیب نانوذره و پروتئین بود. نانوذرات آلژینات به‌عنوان سیستم انتقال آنتی‌ژن‌ جهت انتقال هدفمند همراه با آزادسازی کنترل شده، آهسته و بهبود پایداری آنتی‌ژن نوترکیب دیفتری (CRM197) جهت ایمن سازی در برابر بیماری دیفتری استفاده کرد. پرونده مقاله

سابقه و هدف: خلیجنایبند به دلیل مجاورت با منطقه صنعتی عسلویه در معرض آلایندههای نفتی است. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلایندهها بر جمعیت میکروبی تأثیر میگذارد و جمعیت را به سمت میکروبهای تجزیه کننده نفت سوق میدهد. در این مطالعه به بررسی تنوع میکروبی در آب‌های خلیج نایبند و پیش‌بینی ژن‌های عمکلردی موثر در تجزیه هیدروکربن‌های آروماتیک تحت شرایط هوازی و بی‌هوازی می‌پردازیم.مواد و روشها: برای استخراج DNA از نمونه آب خلیجنایبند از روش استاندارد فنلکلروفرم استفاده شد. توالی یابیDNA استخراج شده با تکنیک توالییابی نسل جدید انجام شد. سپس قطعه مبتنی بر ژن 16S rRNAتجزیه وتحلیل شد. همچنین پیش‌بینی ژن‌های عملکردی موثر در تخریب هیدروکربن‌های آروماتیک تحت شرایط هوازی و بیهوازی انجام شد.یافتهها: آلودگی هیدروکربن‌های آروماتیک در آب خلیجنایبند منجر به غالبشدن اعضای اشنوسپیرالسOceanospirillales (24/67%)، سلویبریونالس Cellvibrionales (28/95%)، سار11-کلد SAR11 clade (20/97%)، رودوباکتریالسRhodobacterales (6/17%)، رودواسپیرالس Rhodospirillales (7/12%) و فلاووباکتریالس Flavobacteriales (5/5%) شده است. ردههای آلفاپروتئوباکتریا Alphaproteobacteria (26/18%) و گاماپروتئوباکتریا Gammaproteobacteria (42/23%) بیشترین فراوانی را داشتند. با توجه به آنالیز دادهها (PICRUSt) ژن‌های موثر در تجزیه نفتالین در شرایط بی‌هوازی بیشترین فراوانی را در نمونه داشتند.نتیجهگیری: قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آلودگی نفتی بر جمعیت میکروبی تأثیر میگذارد. جمعیت میکروبی منطقه نایبند نیز به دلیل مجاورت با منطقه نفتی پارس جنوبی و ورود آلایندههای نفتی به آب در جهت غالب شدن اعضای تجزیه کننده هیدروکربنها پیش رفته است. پرونده مقاله