زمینه و هدف: سرب فلزی خطرناک برای سلامتی انسان و محیط زیست محسوب می شود، بنابراین حذف آن از فاضلاب ها و ممانعت از ورود آن به محیط زیست به روشی ارزان و مناسب اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش اثر سه پارامترpH،غلظت اولیه یون های فلزی و مدت زمان تماس به روش ناپیوسته برای حذف یون سرب از محلول آبی به روش جذب سطحی توسط پوست گلابی (Pyrus pyrifolia) به عنوان یک بیوجاذب مورد مطالعه قرار گرفت. روش بررسی: بدین منظور چهار غلظت100،50،10و250 میلی گرم بر لیتر،چهار زمان تماس 60،30،15 و120 دقیقه و سه pH در مقادیر 3، 4 و 5 در نظر گرفته شد. مدل های هم دمای لانگمیر و فرندلیچ که عاملی بسیار مهم برای تعیین ظرفیت جذب جاذب و طراحی فرآیندهای جذب سطحی می‌باشد نیز بررسی شدند. یافته‌ها: پوست گلابی به عنوان یکی از ضایعات کشاورزی که می توان آن را از کارخانجات تولید کننده کمپوت و آبمیوه تهیه کرد، بیوجاذبی ارزان و در دسترس است که توانایی مناسبی برای حذف فلز سرب از محلول آبی آن دارا می باشد. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که pH اپتیمم برای جذب یون سرب برابر 5 بود. ظرفیت جذب یون سرب با افزایش غلظت اولیه یون های فلزی افزایش یافت به طوریکه بیشترین میزان حذف سرب در غلظت 250 میلی گرم بر لیتر تعیین شد. حداکثر ظرفیت جذب برای یون سرب بعد از60 دقیقه بود. همچنین نتایج نشان داد که مدل هم دمای لانگمیر،مدلی بود که جذب فلز توسط پوست میوه گلابی از آن تبعیت می کند. پرونده مقاله

با توجه به این که در فرآیند تولید پنیر، آب خارج شده از آن در قالب نام آب پنیر دارای ارزش بیولوژیکی بالا، مقادیر قابل توجهی ویتامین و مواد معدنی از دست می دهد و همچنین با ورود آب پنیر به فاضلاب مشکلات زیادی در آلودگی محیط زیست ایجاد خواهد شد و سیستم تصفیه فاضلاب برای تصفیه آب پنیر هزینه های زیادی را به بار می آورد. بنابراین در یک طرح جدید و نو تولید نوشیدنی پروبیوتیک انکپسوله بر پایه آب پنیر به همراه نانولیپوزوم‌های اسانس های بومی را در این پژوهش فرمولاسیون و بهینه سازی می نماید، علاوه بر این مزایای تولید این نوشیدنی می تواند در سطح کشور مطرح و اجرا گردد. پس از تعیین ویژگی‌های آب پنیر مورد استفاده، آماده‌سازی، فعالسازی و پوشش‌دهی میکرویی باکتری‌های پروبیوتیک، تولید و تعیین ویژگی‌های نانولیپوزوم‌های اسانس نعنا و آماده‌سازی نوشیدنی پروبیوتیک براساس آب پنیر و ویژگی‌های آن مورد مطالعه قرار گرفت. اثر نانولیپوزوم‌ها و باکتری‌های میکروپوششی در سطوح متفاوت بازدهی میکروانکپسوله شدن، تعیین اندازه ذره، مورفولوژی میکروکپسول‌ها، پتانسیل زتا و قابلیت بقا (تعداد باکتری‌های پروبیوتیک و بقا در شرایط روده و معده‌ای-روده‌ای در طول ذخیره‌سازی یخچالی (24 ساعت، 7، 14، 21 و 60 روز) با استفاده از روش طراحی آزمایشی و روش سطح پاسخ ارزش یابی شد. بازدهی انکپسوله کردن برای لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس La-5 و بیفیدوباکتریوم انیمالیس -BB-12، به ترتیب برابر 5/82 و 33/83 درصد بود. اندازه ذره 7/99 درصد میکروکپسول‌های پرشده با B. انیمالیس-BB-12 و 1/98 درصد میکروکپسول‌های پرشده با L. اسیدوفیلوس La-5 کمتر از 10 میکرومتر بود. تصاویر SEM میکروکپسول‌ها نشان داد همه کپسول‌های تولیدشده شکل نامنظمی داشتند. میانگین اندازه ذره نانولیپوزوم‌های اسانس نعنا 194 نانومتر بود. بقای باکتری های پروبیوتیک در طول نگهداری و ذخیره‌سازی پایداری خوبی نشان دادند. پرونده مقاله

حذف و یا کاهش میزان چربی در بستی برای تولید یک فرآورده رژیمی همانند سایر فرآورده های غذایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این پژوهش از صمغ دانه مرو به عنوان جایگزین چربی و پایدارکننده بومی در قیاس با ثعلب به عنوان پایدارکننده پرکاربرد رایج در تولید بستنی،در دو سطح 1/0 و 2/0% استفاده شد. بدین منظور بعد از تولید تیمارها، آزمون های فیزیکوشیمیایی شامل سنجش مقاومت به ذوب شدن، pH و افزایش حجم [1]و آزمون های حسی شامل سنجش احساس سردی، بافت و پیکره، عطر و طعم و پذیرش کلی انجام گردیدند. نتایج نشان داد صمغ دانه مرو عملکردی مشابه و گاهی بهتر از ثعلب داشته است. بیشترین میزان مقاومت به ذوب شدن (45/85%)، افزایش حجم (025/25%)، بافت و پیکره (65/7)، عطر و طعم (75/5) و پذیرش کلی (8) مربوط به نمونه های حاوی صمغ مرو بود. همچنین بیشترین میزان pH (585/6)، احساس سردی (8/6) برای نمونه های حاوی ثعلب بدست آمد. 1.Overrun پرونده مقاله