Background & Aim: Investigation of suspension cell culture and callus production in Catharanthus roseus. Catharanthus roseus is an herbaceous perennial plant belongs to the family Apocynaceae. C. roseus is important as commercial medicinal plant because of its alkaloidal content. Whole plant contains about 130 alkaloids those are classified as vinca alkaloids. Vincristine and vinblastine; two anti-microtubular agents of vinca alkaloids are the first natural drugs utilized in cancer therapy. Monomeric alkaloids such as vindoline and catharanthin are precuser for other alkolids. These reasons are motives to its production by tissue culture. The goal of this investigation is to characterize the best level plant hormones in the in vitro culture. Experimental: Improvement experiment of production callus carried out in Factorial arrangement with three agents, Explant, amount of plant hormones (2, 4-D, and BAP). Comparison mean showed leave explants had callus in number of treatments but these callus were strong and stem explants had medium callus production in more treatment than leave explants. For improvement suspension culture used of Randomized complete with six treatment of plant hormones (2, 4-D, BAP, and KN) in three repeats. Results & Discussion: Number of the cell and dried weight cell measured for mean comparison. Variance analysis number of cells showed that had significant difference in p>0.01 and second treatment produced most cell numbers and so in dried weight cells had significant difference in p>0.01 and third treat produced most biomass in all treatments. Recommended applications/industries: Results of this study indicated that 2.5 mg/L 2, 4-D and 2 mg/L BAP are suitable for suspension cell culture and callus production in Catharanthus roseus. پرونده مقاله

سابقه و هدف: پاکلی‌تاکسل، یک ترکیب ضد میکروتوبولی موثر بر سرطان‌های ریه، تخمدان و سینه است. تولید کم این دارو در درخت سرخدار و نیز مقاومت به آن در مراحل شیمی درمانی، ازعوامل محدودیت کاربردی پاکلی ‌تاکسل هستند. هدف این پژوهش، ایجاد سیستم غربالگری برای پیدا کردن منابع جدید تولید تاکسول، با استفاده از سویه جهش‌یافته ساکارومیسس سرویزیه حساس به تاکسول ‌می‌باشد.مواد و روش‌ها: برای ایجاد جهش در ژن TUB2 کروموزوم مخمر، آغازگرهای حاوی تغییر در کدون 26 از گلیسین به آسپارتیک اسید؛ ( GGT بهGAT) طراحی و با کمک واکنش زنجیره ای پلی مراز در سه مرحله تکثیر ژن TUB2 -Asp26 انجام گرفت. سپس ژن TUB2 از سویه مخمر هاپلویید در وکتور بیانی مخمری در پروموتر گالاکتوز همسانه‌سازی گردید. پس از تراریخت‌سازی مخمر هاپلویید با سازه Gal-TUB2، pZF58))، برای بار دوم با محصول PCR از ژن TUB2 -Asp26 و در محیط حاوی قند گالاکتوز تراریخت ‌سازی و علیه µM 40 تاکسول، غربالگری تراریخته‌ها انجام گرفت.یافته‌ها: در سویه مخمر YNHA1، حاصل از غربالگری 84 تراریخته، مقدار MBC علیه تاکسولµM 50 تعیین گردید. مخمری با نقص در ترابرهای غشایی و TUB2 که در محل اتصال تاکسول در4 امینواسید مشابه بتاتوبولین مغز و تنها در آمینواسید 26 مشابه مخمر بود، توانست µM 25 تاکسول را تحمل کند. اما در پژوهش حاضر به دلیل استفاده از میزبان مخمر که نقص در ترابرهای غشایی نداشت، میزان تحمل تا 2 برابر افزایش یافت.نتیجه گیری: این مخمر جهش‌یافته‌، می‌تواند برای پیدا کردن منابع جدید تولید کننده‌های تاکسول با توان تولید تا µM 50، در غربالگری‌ها به کار رود. پرونده مقاله