قارچ میکوریزای Piriformospora indica از طریق جذب آب و مواد معدنی باعث تحریک رشد و افزایش زیست توده گیاهان میزبان می شود. به منظور بررسی اثر قارچ میکوریزای P. indica بر روی رشد و برخی شاخص های فیزیولوژیکی گیاه گشنیز، طرحی در قالب بلوک کامل تصادفی با تیمار گیاهان تلقیح شده با قارچ و گیاهان شاهد با 15 تکرار در سال 1394 در شرایط گلخانه انجام شد. نتایج نشان داد که طول اندام هوایی، طول ریشه و وزن خشک گیاه در گیاهان تلقیح شده با قارچ به طور معنی داری بیشتر از گیاهان شاهد بود. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان داد که کاربرد قارچ میکوریزای P. indica سبب افزایش محتوای پرولین شده، به طوری که میزان پرولین در گیاهان تلقیح شده با قارچ میکوریز 09/2 برابر گیاهان شاهد بود. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که تلقیح گیاه با قارچ میکوریز سبب افزایش میزان رنگیزه های کلروفیل a، کلروفیل b و کاروتنوئیدها نسبت به گیاه شاهد شد و این میزان افزایش تنها در کلروفیل b و کاروتنوئیدها در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود. به هر حال، نتایج نشان دادند که همزیستی میکوریزایی سبب افزایش رشد و بهبود خصوصیات فیزیولوژیک گیاه گشنیز گشت. پرونده مقاله

در این مطالعه محتوی فنل و فلاوونوئید کل و فعالیت ضداکسایشی در چهار ژنوتیپ کلخونگ در رویشگاه های طبیعی استان ایلام مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت ضداکسایشی عصاره های متانولی به وسیله ظرفیت جمع آوری رادیکال DPPH، ظرفیت جمع آوری رادیکال نیتریت و سنجش FRAP بررسی گردید. در میان نمونه های آزمایش شده، عصاره برگ ژنوتیپ های K3 و K4 به ترتیب دارای بیشترین و کمترین میزان محتوی فنل و فلاوونوئید کل بودند. نتایج نشان داد در میان همه ژنوتیپ های مطالعه شده بیشترین و کمترین فعالیت ضداکسایشی به ترتیب در ژنوتیپ های K3 و K4 مشاهده شد. طبق نتایج بدست آمده محتوی فنل و فلاوونوئید کل و فعالیت ضد اکسایشی در کلخونگ تحت عوامل مختلفی از قبیل عوامل ژنتیکی، محیطی و اکولوژیکی قرار می گیرد. به طوری که میزان محتوی فنل و فلاوونوئید کل و فعالیت ضداکسایشی در برگ کلخونگ با افزایش ارتفاع بیشتر شده و بیشترین میزان این ترکیبات در ژنوتیپ K3 در ارتفاع 2083 متر (کوه قلارنگ) مشاهده گردید. به هر حال، نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان داد که ژنوتیپ K3 دارای بیشترین میزان محتوی فنل و فلاوونوئید کل بوده و به طور جالب توجه ای این ژنوتیپ در میان همه ژنوتیپ های مورد مطالعه دارای بیشترین فعالیت ضداکسایشی می-باشد. پرونده مقاله

این تحقیق با هدف بررسی و مقایسه میزان ترکیبات آنتی اکسیدانتی و فعالیت آنتی اکسیدانتی سه ژنوتیپ بادام زاگرسی در رویشگاه های طبیعی استان ایلام انجام گرفت. محتوی فنل کل با استفاده از روش فولین- سیکالتئو و فعالیت آنتی اکسیدانتی با استفاده از دو سنجش ظرفیت جمع آوری رادیکال DPPH و ظرفیت جمع‌آوری رادیکال نیتریت ارزیابی شد. جهت تعیین کمی ترکیبات فنلی از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا استفاده گردید. نتایج نشان داد که فعالیت پاداکسایشی عصاره برگ ژنوتیپ H3 به طور معنی داری بیشتر از ژنوتیپ های H1 و H2 بوده که این فعالیت بالا را می توان به میزان بالای محتوی فنلی و فلاوونوئیدی نسبت داد، به طوری که همبستگی بالایی بین محتوی فنل کل با ظرفیت جمع آوری رادیکال DPPH (902/0 =R) و ظرفیت جمع آوری رادیکال نیتریت (806/0 =R) مشاهده شد. آنالیز ترکیبات فنلی توسط HPLC وجود ترکیبات کاتچین، سیناپیک اسید، کوئرستین و آپیژنین در ژنوتیپ H3 را تایید نمود. همچنین ترکیب آپژنین در هر سه ژنوتیپ مورد مطالعه مشاهده شد. به طور کلی نتایج پیشنهاد می دهند که عصاره برگ ژنوتیپ H3 با محتوی بالایی از ترکیبات فنلی و فلاوونوئیدی و فعالیت پاداکسایشی بالا می تواند به‌عنوان منبعی از ترکیبات پاداکسایشی در صنعت داروسازی مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله

در این تحقیق محتوی فنول کل و فعالیت ضداکسایشی در قسمت‌های مختلف میوه بنه با مبدأ استان کردستان مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد در میان نمونه‌های آزمایش شده، عصاره پوست سبز بیرونی نسبت به مغز و پوست داخلی دارای بیشترین میزان محتوی فنول کل بود. همچنین ظریب همبستگی مثبتی بین محتوی فنول کل با ظرفیت جمع‌آوری رادیکال DPPH، ظرفیت جمع‌آوری رادیکال نیتریت و قدرت احیاکنندگی عصاره قسمت‌های مختلف میوه مشاهده گردید. نتایج نشان داد که فعالیت ضداکسایشی عصاره پوست سبز بیرونی به‌طور معنی‌داری بیشتر از عصاره‌های مغز و پوست داخلی بوده که می‌توان آن را به میزان بالای محتوی فنول و فلاوونوئید نسبت داد. نتایج مربوط به شاخص EC50 (غلظتی از عصاره که در آن غلظت، میزان جمع‌آوری رادیکال 50 درصد است) نیز نشان داد که عصاره پوست سبز بیرونی با پایین‌ترین میزان فعالیت ضداکسایشی وضعیت مناسبی دارد. سنجش‌های متفاوت ضداکسایشی در این تحقیق نشان داد که عصاره پوست سبز بیرونی با فعالیت ضداکسایشی قوی می‌تواند به‌عنوان منبعی از ضد اکساینده‌های طبیعی معرفی گردد. پرونده مقاله

در این مطالعه محتوی فنل کل، محتوی فلاوونوئید و فعالیت ضداکسایشی در قسمت‌های مختلف دانه‌ (مغز و پوسته) چهار ژنوتیپ آفتابگردان مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت ضداکسایشی عصاره‌ها با استفاده از سنجش‌های تعیین قدرت احیاکنندگی، ظرفیت جمع‌آوری رادیکال نیتریت و ظرفیت جمع‌آوری رادیکال DPPH تعیین گردید. نتایج نشان داد که میزان محتوی فنل و فلاوونوئید کل وابسته به قسمت‌های مختلف دانه و نوع ژنوتیپ می‌باشد، به‌طوری‌که محتوی فنل و فلاوونوئید کل در مغز دانه به‌ترتیب 6/7 و 8/3 برابر میزان آنها در پوسته بود. فعالیت ضداکسایشی عصاره مغز به‌طور معنی‌داری بیشتر از عصاره پوسته بود که می‌توان آن را به میزان بالای محتوی فنل و فلاوونوئید نسبت داد. به‌طور کلی نتایج نشان داد که ژنوتیپ S1 دارای بیشترین میزان محتوی فنل کل و فعالیت ضداکسایشی می‌باشد. در عصاره‌های مغز، ظریب همبستگی مثبت بین محتوی فنل کل با FRAP، ظرفیت جمع‌آوری رادیکال نیتریت و ظرفیت جمع‌آوری رادیکال DPPH مشاهده گردید. نتایج این تحقیق نشان دادند که مغز دانه‌های آفتابگردان را می‌توان به‌عنوان ضداکساینده‌های طبیعی در رژیم غذایی مورد استفاده قرار داد. پرونده مقاله

گلایسین بتائین یکی از ترکیبات تنظیم کننده می‌باشد که نقش مهمی در سپری کردن تنش سرما در میوه‌ها ایفا می‌نماید. در این مطالعه، میوه‌های انار در مرحله رسیده شدن و پس از برداشت بوسیله غلظت‌های مختلف گلایسین بتائین (0، 5، 25 و 50 میلی‌مول) تیمار شده و به‌مدت 28 روز در دمای 1 درجه سانتی‌گراد که القاء‌کننده تنش سرما بود ذخیره‌سازی شدند. با تیمار میوه‌ها بوسیله گلایسین بتائین علائم آسیب سرما، محتوای‌ مالون دی‌آلدهید و نشست الکترولیت به‌طور چشمگیری کاهش و مقدار اسیدآمینه پرولین افزایش پیدا کرد. تیمار میوه انار بوسیله گلایسین بتائین فعالیت آنزیم فنل‌آلانین‌آمینولیاز را به‌طور معنی‌داری کاهش داد. در کل نتایج بدست‌آمده در این مطالعه نشان داد که گلایسین بتائین پتانسیل کاهش دادن علائم تنش سرما را دارا می‌باشد. پرونده مقاله