سابقه و هدف: کورکومین به عنوان یک ترکیب فنولی طبیعی مشتق از گیاه زردچوبه، خاصیت ضد قارچی دارد. کاندیدا آلبیکنس شایع ترین پاتوژن فرصت ‌طلب قارچی است که مصرف پیوسته ضد قارچ ها در درمان آن منجر به ظهور و افزایش مقاومت چند دارویی شده است. این مطالعه با هدف بررسی اثر کورکومین محبوس شده در نانوذرات میسلی و فلوکونازول بر روی بیان ژن CDR1 در جدایه های کاندیدا آلبیکنس مقاوم به دارو انجام شد. مواد و روش‌ها: در این تحقیق، 6 جدایه کاندیدا آلبیکنس مقاوم به فلوکونازول، در تیمار با فلوکونازول به تنهایی (1/2 MIC) (نمونه کنترل) و در ترکیب با کورکومین محبوس شده در نانوذرات (نمونه آزمون) قرار گرفت. دو گروه سلولی برای تخمین درصد مرگ سلولی پس از 24 ساعت، در محیط کشت سابرو دکستروز آگار کشت داده شد. پس از استخراج RNA و سنتز cDNA، بیان ژن CDR1 به طور کمی به روش Real-time PCR در سلول های تیمار شده و تیمار نشده با کورکومین بررسی گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که ترکیب کورکومین محبوس شده در نانوذرات با فلوکونازول (1/2 MIC) پس از 24 ساعت، رشد کاندیدا آلبیکنس را تا 50% کاهش می دهد. همچنین آنالیز Real-time PCR نشان داد که کورکومین محبوس شده در نانوذرات، بیان ژن CDR1 را کاهش داد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، کورکومین می تواند رشد قارچ را از طریق مکانیسم های مختلفی مانند کاهش تعداد پمپ افلاکسABC در سطح سلول، مهار کند و اثر هم افزایی بر ویژگی ضد قارچی فلوکونازول در جدایه های مقاوم کاندیدا آلبیکنس داشته باشد. پرونده مقاله