فهرست مقالات عباس ایمانی باران


  • مقاله

    1 - بررسی مقایسه‌ای فراوانی و شدت نوزموزیس بر اساس نمونه‌های تکی و ترکیبی زنبورهای زنده در زنبورستان‌های شهرستان‌های استان آذربایجان‌شرقی
    آسیب‌شناسی درمانگاهی دامپزشکی , شماره 4 , سال 16 , پاییز 1401
    به دلیل نبود یک روش استاندارد بین‌المللی برای تعیین فراوانی، شیوع و شدت نوزموزیس، هنوز از روش های نمونه برداری تکی یا ترکیبی استفاده می کنند. هدف از انجام مطالعۀ حاضر، بررسی مقایسه ای فراوانی و شدت نوزموزیس بر اساس روش های فوق در زنبورستان‌های استان آذربایجان شرقی بود. چکیده کامل
    به دلیل نبود یک روش استاندارد بین‌المللی برای تعیین فراوانی، شیوع و شدت نوزموزیس، هنوز از روش های نمونه برداری تکی یا ترکیبی استفاده می کنند. هدف از انجام مطالعۀ حاضر، بررسی مقایسه ای فراوانی و شدت نوزموزیس بر اساس روش های فوق در زنبورستان‌های استان آذربایجان شرقی بود. بدین منظور، به طور تصادفی 5 زنبورستان واقع در 5 شهرستان استان آذربایجان شرقی انتخاب شدند. تعداد 3 کندو از هر زنبورستان و 10 زنبور از هر کندو (به طور مساوی از داخل و خارج کندو) برای هر روش نمونه‌برداری جمع آوری شدند. برای تعیین فراوانی، وجود اسپور در نمونه ها ارزیابی شد. برای تعیین شدت، در نمونه های تکی تعداد اسپور در یک زنبور و در نمونه های ترکیبی میانگین تعداد اسپور به ازای هر زنبور محاسبه شد. در هر 2 روش، فراوانی 100 درصد برای تمام نمونه ها به دست آمد. برای مقایسه شدت آلودگی در شهرستان ها در هر 2 روش نمونه برداریاز آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه و پس آزمون توکی استفاده شد. برای مقایسه نتایج حاصله در 2 روش، به طورکلی و هم به طور جداگانه در هر شهرستان، از آزمون t مستقل استفاده گردید. در هر 2 روش بیش ترین شدت نوزموزیس مربوط به نمونه های تبریز بود (05/0p<)، ولی در روش نمونه برداری تکی، شدت آلودگی در نمونه های اسکو به طور معنی داری پایین بود (001/0p<). هم چنین در مقایسه 2 روش نمونه‌برداری، از نظر آماری تفاوتی بین روش نمونه برداری در کل و حتی در یک شهرستان وجود نداشت (05/0p>). در نمونه های تکی، در مجموع، شدت بیماری در زنبورهای خارج از کندو بیش تر بود. بر اساس میانگین حاصله، شدت نوزموزیس در نمونه های ترکیبی، به مراتب بیشتر از نمونه های تکی بود. پرونده مقاله

  • مقاله

    2 - بررسی کوپرولوژیک فاسیولوزیس نشخوارکنندگان در استان آذربایجان‌شرقی طی سال 94-1393
    آسیب‌شناسی درمانگاهی دامپزشکی , شماره 2 , سال 10 , تابستان 1395
    فاسیولوزیس یکی از بیماری های مشترک انسان و دام ها است که آسیب های بهداشتی و ضررهای اقتصادی زیادی در مناطق مختلف دنیا و هم چنین ایران به وجود می آورد. فاسیولا هپاتیکا و فاسیولا ژیگانتیکا از عوامل شناخته شدۀ فاسیولوزیس هستند. باتوجهبه اهمیتبهداشتیواقتصادی فاسیولوزیس و هم چکیده کامل
    فاسیولوزیس یکی از بیماری های مشترک انسان و دام ها است که آسیب های بهداشتی و ضررهای اقتصادی زیادی در مناطق مختلف دنیا و هم چنین ایران به وجود می آورد. فاسیولا هپاتیکا و فاسیولا ژیگانتیکا از عوامل شناخته شدۀ فاسیولوزیس هستند. باتوجهبه اهمیتبهداشتیواقتصادی فاسیولوزیس و هم چنین در دسترس نبودن بررسی صحرایی این بیماری در نشخوارکنندگان زندۀ استان آذربایجان شرقی، مطالعۀ حاضر به عنواناولین مطالعه برای تعیین وضعیتفاسیولوزیس در نشخوارکنندگان زندۀ مناطق مختلف استان بر اساس روش کوپرولوژیک انجام گرفت. برای این منظور، تعداد 2012 نمونۀ مدفوع نشخوارکنندگان (1782 نمونه گوسفندی و 230 نمونه گاوی) جمع آوری شده و با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. از این تعداد 62 نمونۀ گوسفندی (48/3 درصد) و 10 نمونۀ گاوی (35/4 درصد) دارای تخم فاسیولا بودند. مجموعاً تعداد 72 نمونۀ مدفوع (58/3 درصد) آلودگی به تخم فاسیولا را نشان دادند. از نظر جغرافیایی، بیشترین درصد آلودگی در جمعیت گاوها و گوسفندها مربوط به مناطق شمالی استان به ترتیب 14/6 درصد و 21/5 درصد بودند. از نظر سنی در گاوها میزان آلودگی در گروه سنی زیر 2 سال 81/3 درصد (105/4) و بالای 2 سال 8/4 درصد (125/6) مشاهده شدند، در حالی که در گوسفندها میزان آلودگی در گروه سنی زیر 2 سال 38/4 درصد (937/41) و بالای 2 سال 49/2 درصد (845/21) مشاهده شدند. نتایج مطالعۀ حاضر نشان داد که فاسیولوزیس در بین دام ها در مناطق مورد مطالعۀ استان آذربایجان شرقی وجود دارد. بنابراین، بررسی های بیشتر برای کشف زوایای پنهان از منظر علمی و درمان منظم دام ها با داروهای ضد انگلی مؤثر برای پیشگیری از فاسیولوزیس ضروری به نظر می رسند. پرونده مقاله

  • مقاله

    3 - گزارش شپش جونده‌ فیلوپتروس اوسِلاتوس (Mallophaga: Ischnocera) از کلاغ سیاه (Carrion Crow: Corvus corone)‌ در منطقه‌ میاندوآب، استان آذربایجان‌غربی در سال 1389
    آسیب‌شناسی درمانگاهی دامپزشکی , شماره 4 , سال 8 , پاییز 1393
    در طول تابستان 1389، برای بررسی انگل‌های خارجی در مجموع 12 قطعه کلاغ سیاه از منطقه میاندوآب گرفته شدند. در مجموع، 32 شپش (19 ماده و 13 نر) از روی پرهای 7 کلاغ آلوده جمع آوری و پس از طی فرآیند آزمایشگاهی تهیه نمونه، ابعاد قسمت‌های مختلف بدن اندازه گیری شدند. شناسائی نمون چکیده کامل
    در طول تابستان 1389، برای بررسی انگل‌های خارجی در مجموع 12 قطعه کلاغ سیاه از منطقه میاندوآب گرفته شدند. در مجموع، 32 شپش (19 ماده و 13 نر) از روی پرهای 7 کلاغ آلوده جمع آوری و پس از طی فرآیند آزمایشگاهی تهیه نمونه، ابعاد قسمت‌های مختلف بدن اندازه گیری شدند. شناسائی نمونه ها نشان داد که تمامی شپش‌ها متعلق به گونۀ فیلوپتروس اوسِلاتوس هستند. به لحاظ ریخت شناسی، بدن کشیده، قهوه ای رنگ، به‌طول 3-2 میلی متر، به‌عرض 1≥ میلی متر بود. سر مثلثی شکل، به‌طول 8/0-7/0 میلی متر و به‌عرض 4/0-3/0 میلی متر بود. قسمت خلفی سر اتساع یافته بود. آنتن 5 بندی خیلی کوتاه با اولین قطعه بلند در عقب اندامک کونوس قرار داشت. یک حفرۀ دهانی بزرگ داشت که در هر طرف 4-3 جفت موی حساس جانبی خیلی برجسته وجود داشت که تعدادی از موها در قدام و تعدادی دیگر در قسمت خلفی اندامک کونوس قرار داشتند. پاها کوتاه و به یک چنگال قوی منتهی می شدند. جفت پای سوم نسبتاً قوی و طویل‌تر از بقیه بود. شکم دارای 9 قطعه همراه با ابریشم های فراوان در هر بند و سوراخ‌های تنفسی خیلی مشخص بر روی صفحات پاراترگال بود. در ماده ها، اویپوزیتور و در نرها جنیتالیا با مشخصات خاص مربوط به گونه گزارش شده به‌وضوح دیده می شدند. مطابق با نتایج بدست آمده، دامنه آلودگی از 3 تا شپش در کمترین تا 8 تا شپش در بیشترین تعداد در تغییر بود. میزان شیوع آلودگی به شپش 33/58% مشخص شد. با توجه به فقدان مطالعه جامع و هدفمند در خصوص شپش های پرندگان در این نقطه از ایران مطالعاتی وسیع از هر حیث ضروری به‌نظر می رسد. پرونده مقاله