سابقه و هدف: استافیلوکوکوس سیمولانس یک کوکسی گرم مثبت و خوشه ای می باشد که از پوست، ادرار و نمونه های بالینی انسان و حیوان به ویژه عفونت پستان گاوی جداسازی شده است. این پژوهش با هدف جداسازی و شناسایی باکتری استافیلوکوکوس سیمولانس تولید کننده لیزواستافین، از ورم پستان گاوی و نیز معرفی آن به عنوان یک عامل درمانی جدید در درمان عفونت های استافیلوکوکی انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی نمونه های جمع آوری شده از پستان گاوهای مبتلا به عفونت پستان در گاوداری مرکز علمی و کاربردی جهاد کشاورزی واقع در کیلومتر6 جاده چشمه علی دامغان، استان سمنان انجام گرفت. نمونه ها پس از کشت بر روی محیط نوترینت آگار با رنگ آمیزی گرم و آزمون های بیوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفتند. پس از استخراج DNA از نمونه های مشکوک به استافیلوکوکوس سیمولانس، به منظور شناسایی دقیق باکتری و بررسی وجود ژن لیزواستافین در سویه از روش PCR و تعیین توالی استفاده گردید. یافته ها: از مجموع 61 کوکسی گرم مثبت خوشه ای جداشده از نمونه های ورم پستان گاوی، یک مورد باکتری استافیلوکوکوس سیمولانس شناسایی گردید. تعیین توالی قطعه 16S rRNA باکتری نیز صحت جداسازی را تأیید نمود. نتیجه گیری: با توجه به اولین گزارش جداسازی باکتری استافیلوکوکوس سیمولانس از ورم پستان گاوی در ایران و نیز کارایی بالقوه لیزواستافین تولید شده توسط باکتری، می توان از این ترکیب در درمان عفونت های باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک استفاده نمود. پرونده مقاله

سابقه وهدف: بیماری تیفوئید یا حصبه گسترش جهانی دارد و شایع ترین عامل آن سالمونلا تایفی می باشد. ایجاد سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک ها درمان را پیچیده کرده و این بیماری را به عنوان یک تهدید برای اپیدمی های آینده مطرح نموده است. واکسیناسیون یکی از راهبردهای اساسی مقابله با این بیماری محسوب می شود. هدف از این پژوهش جداسازی آنتی ژن کپسولی (Vi) باکتری سالمونلا تایفی، و ارزیابی ایمنی زایی آن در مدل حیوانی می باشد. مواد وروش ها: در این مطالعه پس از کشت سویه سالمونلا تایفی Ty2 در محیط مولرهینتون آگار، سوسپانسیون سلولی در سرم فیزیولوژی تهیه و کپسول پلی ساکاریدی توسط رسوب گیری با حلال آلی ستاولون استخراج گردید. میزان اسید نوﮐﻠﺌیک موجود در نمونه با کدورت سنجی در طول موج nm 260 و میزان پروﺗﺌین با روش SDS-PAGEو برادفورد بررسی گردید. سپس از روش ایمونودیفیوژن برای بررسی صحت آنتی ژن Viجدا شده استفاده شد. درنهایت ایمنی زایی آنتی ژن Vi بر روی موش بررسی گردید. یافته ها: میزان اسید نوﮐﻠﺌیک و پروﺗﺌین در نمونه جدا شده به ترتیب µg/ml 08/0 و gµ 59/2 بود. درSDS-PAGE ، باند حاصل از نمونه جدا شده کاملاً مشابه با نمونه استاندارد بود. ایجاد خط رسوبی درایمونودیفیوژن وجود آنتی ژنVi را تأیید کرد. در بررسی آنتی ژن Vi جدا شده بر روی موش، 80% مصونیت ایجاد شد. همچنین تزریق به خرگوش نشان داد که میزان لیپوپلی‌ساکارید (LPS ) موجود در نمونه در حد ایجاد تب نیست. نتیجه گیری: با توجه به اینکه واکسن انسانی حصبه درحال حاضردر ایران تولید نمی شود، از این روش می توان به منظور جدا سازی آنتی ژن Vi استفاده نمود و آن را به‌عنوان یک کاندید واکسن انسانی معرفی کرد. پرونده مقاله