در این پژوهش مقاومت آنتی بیوتیکی ۲۶ ژنوتیپ از باکتری های اسیدلاکتیک شناسایی و جدا شده از یک نوع پنیر سنتی بنام پنیر تالشی بررسی و تعیین گردید. آنتی بیوتیک های مورد بررسی شامل پنی سیلین، ریفامپسین، آمپی سیلین، کلرامفنیکل، اریترومایسین، تتراسایکلین، جنتامایسین، کانامایسین، استرپتومایسین و نئومایسین بود. نتایج حاصله نشان داد، اکثرسویه ها به آنتی بیوتیک آمپی سیلین و پنی سیلین در دامنه ml/ μg25/0- 8 حساس بودند. دامنه حساسیت لاکتوباسیلوس پاراپلانتاروم نسبت به پنی سیلین بالاتر بود (µg/ml 64- 16). میزان MIC آنتی بیوتیک های (جنتامایسین، کانامایسین، نئومایسین و استرپتومایسین) در اکثر گونه های مختلف لاکتوباسیلوس در دامنه (ml/ μg32-2) مشاهده شد. لاکتوباسیلوس پاراپلانتاروم و لاکتوباسیلوس ساکئی نسبت به تتراسایکلین و تمامی ژنوتیپ های پاراپلانتاروم و پاراکازئی نسبت به کلرامفنیکل مقاومت ذاتی نشان داده در حالی که تمامی سویه ها نسبت به اریترومایسین حساس تشخیص داده شدند. تمامی گونه های مورد آزمایش در غلظت های پایین ریفامپسین قادر به رشد نبودند. استرپتوکوکوس گالولیتیکوس، نسبت به کلیه آنتی بیوتیک ها بجز استرپتومایسین همچنین انتروکوکوس فکالیس/فیسیوم به کلیه آنتی بیوتیک های مورد مطالعه حساس تشخیص داده شدند. نتایج بدست آمده از تفسیرداده ها با نرم افزار MVSP نیز، علاوه بر اثبات تنوع فنوتیپی بالا، کارآیی این روش در تفکیک جنس ها و حتی گونه ها را نشان داد. بنابراین می تواند بعنوان یکی از روش های فنوتیپی درکنار سایر روش ها برای شناسایی سویه ها پیشنهاد گردد. پرونده مقاله