باکتری‌های استرپتوکوکوس اینیایی و لاکتوکوکوس گارویه عوامل بیماری‌های استرپتوکوکوزیس و لاکتوکوکوزیس در ماهیان هستند که قابلیت انتقال به انسان در صورت تماس یا مصرف ماهی آلوده را دارند. این دو عامل در سال‌های اخیر شیوع زیادی در مزارع پرورش ماهی در ایران داشته‌اند. این مطالعه به‌منظور بررسی تاثیر غلظت‌های مختلف لیزوزیم بر باکتری‌های استرپتوکوکوساینیایی و لاکتوکوکوسگارویه و همچنین تعیین MICو MBC این غلظت‌ها بر میزان رشد باکتری‌های فوق انجام‌گرفته است. بدین منظور، خاصیت ضدمیکروبی غلظت‌های مختلف لیزوزیم (53/19، 06/39، 13/78، 25/156، 5/312، 625، 1250، 2500 و 5000 میکروگرم بر میلی لیتر) علیه باکتری‌های استرپتوکوکوس اینیایی و لاکتوکوکوس گارویه جداشده از ماهیان قزل آلای رنگین‌کمان در استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از روش میکرودایلوشن و قرائت جذب نوری در سه pH 5/5، 6 و 7 موردبررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از روش میکرودایلوشن نشان داد که مهار رشد هر دو باکتری تحت تاثیر لیزوزیم در pH های 6 و 5/5 در غلظتg/ml µ 5000 مشاهده گردید. درحالی‌که در 7=pH مهار رشد باکتری‌ها مشاهده نشد. تغییرات جذب نوری حاصل از رشد هر دو باکتری درpH های مختلف موردمطالعه، با افزایش غلظت لیزوزیم رو به کاهش بود. ولی در غلظت g/mlµ 5000 در pH های 6 و 5/5 در مقایسه با مقادیر کمتر به‌طور معنی‌داری جذب نوری پایین بود (05/0>P) درنتیجه، لیزوزیم در مهار رشد باکتری‌های استرپتوکوکوس اینیایی و لاکتوکوکوس گارویه موثر بوده و همچنین کاهش مقادیر pH تاثیر معنی‌داری در فعالیت ضدمیکروبی لیزوزیم دارد. پرونده مقاله