در این مطالعه که برای اولین بار انجام می گیرد، نای 5 قلاده فوک خزری مورد بررسی قرار گرفتند. جهت مطالعه ماکروسکوپی، موقعیت نای ها و وضعیت حلقه های غضروفی آنها به دقت بررسی گردیدند. جهت بررسی میکروسکوپی، پس از طی مراحل معمول بافت شناسی، برش های 6 میکرونی تهیه و به روش های هماتوکسیلین-ائوزین، پریودیک اسید شیف، تری کروم ماسون، ورهوف و آلسین بلو رنگ آمیزی گردیدند و با میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج ماکروسکوپی نشان دادند که مجرای نای به شکل بیضی کشیده شده بوده اما در سطح قدامی نای سطح مقطع بطور کامل گرد می باشد. حلقه های غضروفی بصورت C شکل بوده اما غضروف هایی که بعد از غضروف کریکوئید قرار دارند به صورت حلقه های کامل دیده می شوند. تعداد حلقه های غضروفی در 5 نمونه بین 85 تا 95 غضروف بوده که حلقه های کامل آنها حدود 28 عدد می باشند. نتایج بافت شناسی نشان دادند که اپیتلیوم از نوع استوانه ای شبه مطبق با سلول های جامی فراوان می باشد. پارین از بافت همبند سست حاوی بافت های لنفاوی متراکم و زیرمخاط از بافت همبند سخت تشکیل شده است. وجود و تراکم رشته های کلاژن و الاستیک در زیر مخاط نسبت به پارین بیشتر بوده و شبکه عروقی گسترده ای با فضاهای لاکونایی و ساختارهای دریچه مانند در بافت های همیندی نای دیده می شوند. عضلات نایی عمدتا در جهت طولی قرار گرفته و حلقه های غضروفی در ناحیه پشتی نای در چند لایه باهم همپوشانی دارند. پرونده مقاله

استرپتوکوکوزیس از بیماری‌های مهم و اقتصادی در صنعت آبزی پروری به‌ویژه برای ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان است و سالانه خسارات فراوانی را به این صنعت وارد می‌کند. از سوی دیگر این بیماری یکی از بیماری‌های مشترک بین ماهیان و انسان می‌باشد که موجب بیماری و تلفات انسانی در بین مصرف‌کنندگان ماهیان آلوده می‌شود. در این مطالعه وضعیت آلودگی ماهیان قزل‌آلای پرورشی به استرپتوکوکوس اینیایی (Streptococcus iniae) و لاکتوکوکوس گارویه (Lactococcus garvieae) عامل بیماری در پنج میدان عرضه ماهی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور نمونه‌های ماهیان با علایم ظاهری غیرطبیعی از برخی بازارهای فروش ماهی در شهرهای تهران و کرج خریداری و آزمون‌های میکروبی بر روی آن‌ها انجام گرفت. پس از رنگ‌آمیزی گرم و مشاهده کوکسی‌های گرم مثبت، گونه‌های باکتریایی با انجام آزمایشات بیوشیمیایی و PCR شناسایی شدند. طبق نتایج به‌دست آمده، از مجموع 64 ماهی مورد مطالعه، 36 مورد (23/56%) مبتلا به این دو باکتری بیماری‌زا بوده که از این میزان در 21 (8/32%) مورد استرپتوکوکوس اینیایی و در 15 (43/23%) مورد لاکتوکوکوس گارویه جداسازی گردید. بیشترین و کمترین میزان فراوانی ابتلا به استرپتوکوکوس اینیایی به‌ترتیب در کرج (62/15%) و کهریزک (0%) مشاهده شد. بیشترین و کمترین میزان فراوانی ابتلا به لاکتوکوکوس گارویه نیز به‌ترتیب مربوط به کرج و شهریار (81/7%) و میدان نبی (56/1%) بود. نتیجه این مطالعه حاکی از میزان بالای آلودگی ماهیان عرضه شده به استرپتوکوکوزیس و لاکتوکوکوزیس می‌باشد و لذا نیازمند مطالعه بیشتر در این زمینه است. پرونده مقاله