چکیده مقاومت ضدمیکروبی ایجاد شده به واسطه تولید آنزیم های بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBLs) در اشریشیا کلی یک تهدید اساسی در کلی باسیلوزیس ماکیان محسوب می شود. مطالعه حاضر به شناسایی ژن های blaTEM، blaSHVو blaOXAدر جدایه های اشریشیا کلی به دست آمده از کلی باسیلوزیس طیور با استفاده از روش MPCR می پردازد. در مجموع، 60 جدایه اشریشیا کلیاز طیور استان کرمان به دست آمد. DNA سلولی با استفاده از کیت DNA-سیناژن (Cell culture, Tissues, Gram negative Bacteria and CSF) استخراج و PCR چندگانه به منظور شناسایی ژن های OXA،SHVو TEMانجام شد. نتایج تست CDT نشان داد که 45 جدایه (75 درصد) مولد ESBLs بودند. تعداد 19 و 13 جدایه (6/31 درصد و 6/21 درصد) به ترتیب برای ژن هایbla OXA و bla aada مثبت بودند. تعداد 7 جدایه (6/11 درصد) به طور هم زمان ژن های OXA و aada را حمل می کردند. تمام ایزوله ها برای ژن های TEM و SHV منفی بودند. نتایج نشان داد، با اینکه روشدیسکدیفیوژنبرایشناسایی ESBLs روشیبسیارکاربردیو مقرونبهصرفهمی باشد، ولی روش جدید طراحی شده Multiplex-PCR در این مطالعه می تواند به صورت روزمره در آزمایشگاه تشخیصی دامپزشکی برای شناسایی انتروباکتریاسه مولد بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBLs) به کار رود. پرونده مقاله

بیماری‌های منتقله از مواد غذایی یکی از جدی‌ترین معضلات دنیای امروزی بوده و به دلیل مصرف آب یا غذاهای آلوده در انسان بروز می‌نمایند. هدف از مطالعه حاضر، ردیابی ژن‌های حدت و انتروتوکسن در سویه‌های سالمونلا انتریتیدیس جدا شده از نمونه‌های غذایی با روش واکنش زنجیره پلیمراز چندگانه می باشد. این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی و از ابتدا تا انتهای سال 1393 بر روی 1250 نمونه غیر تکراری غذایی شامل گوشت مرغ و تخم مرغ انجام گردید. روش واکنش زنجیره پلیمراز چند گانه به منظور شناسایی ژن های Stn، sopB، slyA، spvc و Phop/Qانجام شد. از تعداد 60 سویه سالمونلا انتریتیدیس به ترتیب از گوشت مرغ(35 سویه، 3/58 درصد)، و تخم مرغ(25 سویه، 6/41 درصد) بدست آمد. یافته‌های حاصل از مطالعه مولکولی برای شناسایی ژن های حدت نشان داد که تمامی ایزوله ها (100 درصد) برای حضور ژن spvC منفی بودند. بیشترین و کمترین فراوانی متعلق به ژن های Phop/Qو SopB و برابر 3/33 درصد و 6/1 درصد می باشد. بررسی ژن های حدت و انتروتوکسین سالمونلا انتریتیدیس جدا شده در نمونه های غذایی از حضور ژن‌ها و کارایی روش واکنش زنجیره پلیمراز چندگانه در بررسی های اپیدمیولوژی و ارزیابی انتقال بین گونه‌ای این ژن ها در بین نمونه‌های غذایی می‌تواند مفید باشد. پرونده مقاله