Gelatin is a natural polymer with strong polarity. It has molecular chains connected through strong hydrogen bonds, constituting a 3D macromolecular network. Because of its many merits, such as its biological origin, biodegradability, biocompatibility and commercial availability at relatively low cost, gelatin has been widely used in the pharmaceutical and medical fields. Electrospinning is a simple and versatile technique to generate nano to micrometer fibrous structures which are very similar to the natural febrile extracellular matrix (ECM). Morphology of electrospun fibers depends on solution, device and environmental parameters. Then in this research, we electrospinning 9 samples in different device conditions 3 different voltage (10,12,15 kV) and 3 different distance (distance between nozzle to collector:TCD) (10,15,20 CM). we surveyed FIBERS CHARACTERISTICS in device electrospinning parameter by SEM and FTIR tests that they observed nanofibers in the average standard deviation of them were 10-15% and their range varies also were between 79 to 139. and I also understood by increasing the voltage as well as the TCD, more fibers can be obtained with less beads and more uniformity پرونده مقاله

Electrospinning has been recognized as an efficient and simple technique for the fabrication of polymer nanofibers for biofunctionals. Recently, various polymers have successfully been electrospun into ultrafine fibers. Electrospinning is an extremely promising method for the preparation of tissue engineering scaffolds. In this study, nanofibers gelatin was electrospun at 20% v/v optimized content. To produce gelatin nanofibers optimally, production parameters need to be investigated. In the electrospinning, device (voltage and distance) parameters were determined to be effective; as a result, these parameters were researched and the influences of electrospinning device parameters (voltage & distance) on properties of gelatin nanofibers were evaluated. These parameters affected the diameter size, uniformity, hydrophilicity and thermal degradation of electrospun gelatin nanofibers. All of these properties were examined by SEM, FTIR, CA, BET, XRAY and TGA tests and finally optimum gelatin nanofibers can be used in many applications including cell culture, drug delivery and tissue engineering. پرونده مقاله

در سال‌های اخیر زیست‌فناوری کاربردهای فراوانی در واحدهای تکمیل و رنگرزی صنعت نساجی داشته است. آنزیم‌ها ترکیب‌هایی پروتئینی هستند که در بسیاری از واکنش‌های مورد نیاز در فرایندهای نساجی می‌توانند شرکت کنند. این تحقیق به منظور اصلاح ویژگی‌های الیاف نایلون 66 و بررسی ویژگی های متفاوت آن شامل رنگ‌پذیری، جذب رطوبت، تغییرهای سطحی و ثبات‌های رنگی با استفاده از آنزیم پروتئاز انجام شده است. بدین منظور منسوج نایلون 66 ابتدا با غلظت‌های مختلف آنزیم پروتئاز در آب شامل 3%، 6% و 9% عمل شده است. سپس عملیات رنگرزی با رنگزای اسیدی انجام شد. با توجه به نتیجه‌های آزمایش رنگ سنجی مشاهده می‌شود که در نمونه‌های عمل شده با آنزیم و سپس رنگرزی شده با رنگزا، مقدار*L کاهش یافته و با افزایش غلظت آنزیم کاهش بیشتری در مقدار *L مشاهده می‌شود. نتیجه‌های آزمایش رمق کشی رنگزای اسیدی الیاف عمل شده، روند افزایش جذب رنگزاها در الیاف را نشان می‌دهد. با توجه به نتیجه‌های استحکام کششی منسوج، مشاهده می‌شود که فرایند آنزیمی استحکام، مدول و ازدیاد طول تا حد پارگی منسوج را کاهش می‌دهد. بررسی ویژگی های حرارتی نمونه عمل شده با آنزیم، تغییر قابل توجهی را در مقدار آرایش یافتگی لیف در اثر فرایند آنزیمی تا دمای 300 درجه سانتیگراد را نشان نداد. ولی با افزایش میزان حرارت‌دهی نمونه‌ها در محدوده دمایی 300تا 400 درجه بی سانتی گراد کاهش قابل توجهی در دمای تخریب نمونه عمل شده با آنزیم در مقایسه با نمونه عمل نشده مشاهده می‌شود. ثبات شستشویی و نوری نمونه‌های عمل شده با آنزیم مطابق با استانداردISO- 105CO5 و ISO Day light- 105CO5 اندازه‌گیری شد. فرایند آنزیمی پیش از رنگرزی، ثبات‌های شستشویی و نوری نمونه‌های رنگرزی شده را بهبود می‌دهد که می‌تواند در نتیجه افزایش نفوذ رنگزاها به داخل الیاف باشد. پرونده مقاله

در این پژوهش مقدار تأثیر ذرات نانو سیلیکا بر ویژگی‌های سطحی پلی (بوتیلن ترفتالات) با روش‌های متفاوت مورد ارزشیابی قرار گرفته است که شامل روش‌های طیف‌سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه (FTIR)، میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM)، اندازه‌گیری زاویه تماس (CAM)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و طیف‌سنج انعکاسی (RS) است. نتیجه‌های FTIR نشان می‌دهد که گروه‌های سطحی سیلیکا با گروه‌های انتهایی کربوکسیل یا هیدروکسیل زنجیرهای PBT برهم‌کنش دارد. تصویرهای میروسکوپ‌های اتمی و الکترونی نانوکامپوزیت‌ها افزایش زبری سطح را در مقایسه با پلیمر خالص نشان می‌دهد. ویژگی‌های نوری فیلم‌های نانوکامپوزیت در نهایت به وسیله‌ی طیف‌سنج انعکاسی تعیین شده است و ذرات نانوسیلیکا انعکاس سطح فیلم‌ها را افزایش می‌دهند. پرونده مقاله