اصلاح سطح گرافن اکسید با ایجاد یک پیوند کوالانسی می تواند ویژگی های این ماده را بهبود ببخشد. در پژوهش حاضر، سطح گرافن اکسید تهیه شده با مولکول 6-آمینو-2،'2- بی پیریدین و تشکیل یک پیوند کووالانسی بین گروه های آمینی لیگاند و گروه های کربوکسیلیک اسید سطح گرافن اکسید، اصلاح و به صورت ABP-GO نام گذاری شد. با روش های پراش پرتو ایکس (XRD)، طیف سنجی فتوالکترون پرتو ایکس (XPS)، طیف سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR)، میکروسکوپی الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM)، طیف سنجی تفکیک انرژی (EDS) و میکروسکوپی الکترونی عبوری (TEM) ساختار و ریخت ترکیب اصلاح شده با لیگاندهای پیریدینی، تأیید شدند. ویژگی های الکتروشیمیایی الکترود اصلاح شده با روش های طیف سنجی رهبندی الکتروشیمیایی (EIS)، ولت آمپرسنجی چرخه ای (CV) و ولت آمپرسنجی عاری سازی آندی تپی تفاضلی (DPASV) بررسی شد. مساحت سطح زیاد و توانایی جذب سرب با رسانایی مناسب الکترود اصلاح شده حاکی از عملکرد مناسب حسگرPb(II) ، با حد تشخیص 3 نانومولار بود. این الکترود به آسانی پیوند بین گروه - NH2و سرب (II) را مهیا می سازد و قابلیت به کارگیری دوباره و تکرار پذیری خوب (5 بار و در حدود 90 درصد) را به ترتیب فراهم می کند. پرونده مقاله

با توجه به گسترش و اهمیت نانوفیبرها در زمینه علوم دارویی و قابلیت استفاده از آن‌ها به‌عنوان پچ های پوستی حاوی داروهای موضعی، در این پژوهش، با افزودن کلیندامایسین به بسپارهای پلی وینیل الکل/پلی وینیل پیرولیدن و سپس الکتروریسی محلول بسپار، نانوفیبرهای حامل کلیندامایسین به‌دست آمد. نانوفیبرهای به دست آمده با طیف سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR)، میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM)، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FESEM)، طیف¬سنجی تفکیک انرژی (EDS)، نگاشت عنصری و آزمون زاویه تماس بررسی شدند. ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﭘﯿﻮﻧـﺪ بین داروی کلیندامایسین با بستر پلی وینیل الکل/پلی وینیل پیرولیدن با نظریه کوانتومی اتم در مولکول (QTAIM) انجام شد. اثرهای پادباکتری محلول بسپار الکتروریسی نشده و نمدهای نانوفیبری به دست آمده بر سویه های استاندارد باکتری های سودوموناس آئروجینوزا، آسینتوباکتر و استافیلوکوکوس اورئوس بررسی شد. برپایه نتیجه های به دست آمده باکتری سودوموناس آئروجینوزا در برابر محلول بسپار الکتروریسی نشده و نیز نمد نانوفیبری کلیندامایسین مقاوم است. باکتری آسینتوباکتر در برابر محلول بسپار مقاوم است، ولی نانوفیبر کلیندامایسین بر آن اثر متوسطی دارد. نمد نانوفیبری کلیندامایسین و محلول بسپار الکتروریسی نشده بر باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بسیار موثر هستند. بنابراین، نمد نانوفیبری کلیندامایسین به عنوان چسب پوستی برای درمان عفونت‌های ناشی از باکتری استافیلوکوکوس ارئوس و آسینتوباکتر می تواند به کاررود. همچنین، محلول بسپار به عنوان یک محلول دارویی در درمان موضعی عفونت ناشی از باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس می تواند مفید واقع شود. پرونده مقاله