مقدمه: بیمارستان‌ها به علت کمبود و مشکلات با بحران‌های مختلفی در هنگام ارائه خدمت به بیماران روبرو هستند و این منجر به استفاده نادرست از منابع بیمارستان‌ها شده است؛ هدف این مطالعه بررسی نحوه استفاده از آمبولانس به عنوان یکی از منابع بیمارستان‌ها می‌باشد. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی - مقطعی در اسفند 93 در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفت. کلیه اعزام‌های آمبولانس به بیرون از بیمارستان در فرم محقق ساخته‌ای که به مدت 20 روز در اختیار صاحبان فرآیند قرار گرفته بود ثبت گردید. تجریه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار 19SPSS و با استفاده از آماره‌های توصیفی و استنباطی (همبستگی پیرسون) انجام گرفت. یافته‌ها: در بازه زمانی مذکور 1597 بار آمبولانس‌ها به بیرون از بیمارستان اعزام شده بودند. بیشترین علت استفاده از آن خدمات مشاوره‌ای (5/20%)، آزمایشگاهی (2/17%) و انتقال خون (6/12%) بود. بیشترین خدمات مشاوره‌ای مربوط به مشاوره چشم (2/31%)، مشاوره گوش حلق بینی (16%) و مشاوره قلب (4/7%) بود. یافته‌ها بیانگر همبستگی معنادار بین اندازه بیمارستان و دفعات اعزام آمبولانس به خارج از بیمارستان بود (01/0p<). نتیجه‌گیری: به طور کلی برای اعمال هر نوع مداخله جهت استفاده بهینه‌تر از آمبولانس‌ها بهتر است بر روی خدمات مشاوره‌ای و انتقال خون تمرکز گردد. هم‌چنین تصمیم جهت مداخله در امر مشاوره در بیمارستان‌های شیراز بهتر است با تمرکز بر خدمات چشم پزشکی، گوش و حلق و بینی و قلب باشد. مقدمه: بیمارستانها به علت کمبودو مشکلات با بحران های مختلفی در هنگام ارائه خدمت به بیماران رو به رو هستند و این منجر به استفاده نادرست از منابع بیمارستان ها شده است؛ هدف این مطالعه بررسی نحوه استفاده از آمبولانس به عنوان یکی از منابع بیمارستان ها می باشد.روش پژوهش: این پژوهش توصیفی-مقطعی در اسفند 93در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام گرفت.کلیه اعزام های آمبولانس به بیرون از بیمارستان در فرم محقق ساخته ای که به مدت 20 روز در اختیار صاحبان فرآیند قرار گرفته بود ثبت گردید. تجریه و تحلیل داده ها با نرم افزار19SPSS و با استفاده از آماره های توصیفی و استنباطی(همبستگی پیرسون) انجام گرفت.یافته ها: در بازه زمانی مذکور 1597 بار آمبولانس ها به بیرون از بیمارستان اعزام شده بودند. بیشترین علت استفاده از آن خدمات مشاوره ای (5/20٪)، آزمایشگاهی (2/17٪) و انتقال خون(6/12٪) بود. بیشترین خدمات مشاوره ای مربوط به مشاوره چشم (2/31 ٪)، مشاوره گوش حلق بینی (16٪) و مشاوره قلب (4/7٪) بود. یافته ها بیانگر همبستگی معنادار بین اندازه بیمارستان و دفعات اعزام آمبولانس به خارج از بیمارستان بود(01/0p<).نتیجه گیری: به طور کلی برای اعمال هر نوع مداخله جهت استفاده بهینه تر از آمبولانس ها بهتر است بر روی خدمات مشاوره ای و انتقال خون تمرکز گردد. همچنین تصمیم جهت مداخله در امر مشاوره در بیمارستان های شیراز بهتر است با تمرکز بر خدمات چشم پزشکی، گوش و حلق و بینی و قلب باشد. کلید واژه ها: بهره وری، آمبولانس، بیمارستان پرونده مقاله

مقدمه: داروخانه‌ها از جمله مراکز خدماتی ضروری و حیاتی می‌باشندکه مراجعه مردم و بیماران به آنها اهمیت زیادی دارد. در ایران، بخش عظیمی‌‌از منابع بهداشتی و درمانی به منظور تهیه و تدارک داروهای مورد نیاز جامعه مصرف می‌شود. این مطالعه به بررسی دیدگاه مراجعان به داروخانه‌های شیراز در مورد سیستم دارویی داروخانه‌ها می‌پردازد. روش پژوهش: این مطالعه به صورت پیمایش مقطعی، در سال1395 انجام شد. جامعه پژوهش مراجعه‌کنندگان به داروخانه‌های سطح شهر، داروخانه‌های دولتی، داروخانه هلال احمر و داروخانه ویژه بود. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 150 نفر در نظرگرفته شد. ابزار گردآوری داده‌ها فرم محقق ساخته بود که پایایی آن با استفاده از ضریب همبستگی88/0 و روایی آن ازطریق تایید متخصصان برآورد گردید. تجزیه وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS22 و آزمون‌های کروسکال والیس وفیشر انجام شد. یافته‌ها: بر اساس آزمون کروسکال والیس بین رضایت ازداروخانه‌ها و نوع داروخانه (p=0.046)، بین نوع داروخانه و مدت زمان انتظار بیمار (p<0.001) و بین نوع بیماری و میزان پرداخت از جیب بیماران (p<0.001) رابطه معناداری وجودداشت. هم‌چنین بین میزان مشاوره دارویی توسط داروساز و نوع داروخانه و نوع بیمه و میزان پرداخت از جیب رابطه معنادار مشاهده نشد. (p>0.05) نتیجه‌گیری: بنظر می‌رسد با استفاده از نتایج حاضر، مسئولان دانشگاه می‌بایست با سیاست‌گذاری صحیح در جهت کاهش هزینه پرداخت از جیب بیماران گام بردارند. هم‌چنین توجه به آموزش‌های عمومی‌‌در زمینه نحوه صحیح مصرف دارو و نیز توجه به برنامه‌های بازاریابی اجتماعی در راستای ارتقای سطح سواد سلامت و رضایت جامعه نسبت به داروخانه‌ها ضروری می‌باشد. پرونده مقاله