مسئولیت‌پذیری اغلب به نوعی ارتباط بین افراد و محیط کار آنها مربوط می‌شود. هدف از مطالعه حاضر ارائه مدل اثرگذاری مسئولیت‌پذیری اجتماعی بانوان بر توسعه پایدار در سازمان‌های ورزشی است. فرضیه اصلی تحقیق وجود رابطه معنی‌دار میان مسئولیت‌پذیری اجتماعی بانوان و تحقق اهداف توسعه پایدار در سازمان می‌باشد. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی است. که به لحاظ اجرایی کاربردی و از لحاظ زمان حال‌نگر است. 240 نفر از بانوان پرسنل در مجموعه‌های ورزشی به سؤالات پرسشنامه‌های استاندارد مسئولیت‌پذیری اجتماعی کارول (1991) و توسعه پایدار رضایی (1396) که دارای پایایی مناسب (آلفای کرونباخ 81/0) بود، به صورت داوطلبانه پاسخ دادند. برای بررسی روابط بین متغیرها از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری (AMOS) بهره‌گیری شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که بار عاملی "تعهد اجتماعی" (78/0) بالاتر از بقیه ابعاد بود و پس از آن ابعاد "تعهد اخلاقی" با 64/0، "تعهد اقتصادی" با 51/0 و "تعهد قانونی" با 44/0 قرار دارند. همچنین، مسئولیت‌پذیری اجتماعی بانوان می‌تواند منجر به تحقق توسعه پایدار در سازمانهای ورزشی گردد. چرا که از بار عاملی 67/0 برخوردار است. در نتیجه تمامی فرضیه‌های تحقیق تایید می‌شود و با توجه به آنکه RMSEA معادل 150/2 می‌باشد، مدل نهایی از برازش کافی برخوردار است. بنابراین پیشنهاد می‌شود که بانوان شاغل با مقوله مسئولیت‌پذیری و ابعاد آن آشنا شوند، تعهد و پاسخگویی خود را افزایش و زمینه توسعه روزافزون مسئولیت اجتماعی خود را فراهم نمایند. پرونده مقاله