هدف مقاله، تبیین نقش واسطه­ای جو روان­شناختی در رابطه­ی میان هوش فرهنگی و سازگاری شغلی معلمان زن است.این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش توصیفی از نوع همبستگی با تأکید بر مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی معلمان زن ابتدایی ناحیه­ی 5 شهر مشهدکه بالغ بر150 نفر بودند، می­باشد. در این پژوهش، تعداد 102 نفر با استفاده از جدول مورگان و به روش نمونه­گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل سه پرسش­نامه­ی استاندارد جو روان­شناختی کویز و دکوتیز، هوش فرهنگی آنگ و همکاران و سازگاری شغلی پورکبیریان بود. روایی پرسش­نامه­ها با استفاده از روایی محتوا تأیید و پایایی آن­ها با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد. که به ترتیب هوش فرهنگی 92/0، جو روان­شناختی، 94/0 و سازگاری شغلی ،85/0 بود. داده­ها با آزمون­های کولموگروف-اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری(SEM) تحلیل شدند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه حاکی از آن بود که بین  هوش فرهنگی با سازگاری شغلی رابطه­ی مستقیم و معنادار وجود دارد. بین هوش فرهنگی و جو روان­شناختی رابطه­ی مستقیم و معنادار وجود دارد. بین جو روان­شناختی و سازگاری شغلی رابطه­ی مستقیم و معنادار وجود دارد. جو روان­شناختی در رابطه­ی بین متغیرهای هوش فرهنگی و سازگاری شغلی نقش واسطه­گری معنی دار ایفا می­کند. پرونده مقاله