شهر بم به دلیل پیامدهای زلزله 1382 (با حدود 27 هزار جانباخته و30 هزار مصدوم) به مثابه یک شهر با سابقه مصیبت بزرگ، دارای نشانگان افسردگی، اضطراب، پس آسیبی و خشم است. تبعات این مصیبت عظیم، مشکلات فقدان شادی و سرزندگی شهروندان، را تشدید و سلامتی روحی، انرژی روانی و انگیزه فردی را به مخاطره می‌اندازد. هدف پژوهش، تحلیل میزان احساس شادی و سرزندگی یا احساس‌دلمردگی و سرخوردگی شهروندان، همچنین تبیین ریشه‌ها و عوامل زمینه‌ساز آن؛ فضای سبز، امکانات اوقات فراغت و ورزش و ... که در حیطه برنامه ریزی شهری می‌باشد. این پژوهش به لحاظ روش، توصیفی- تحلیلی و از نوع پیمایشی است. روایی توسط متخصصین و پایائی آن با آلفای کرونباخ تأیید گردید. جامعه هدف، شهروندان 15 ساله و بالاتر شهر بم و حجم نمونه 330 واحد می‌باشد. مدل‌های تحلیل، آزمون T تک‌ گروهی،  Tنمونه های‌مستقل، کای‌‌دو، تست لوین، جدول متقاطع و آنالیز‌واریانس هستند. یافته‌ها نشان می‌دهد: 67 درصد نمونه‌ها احساس‌شادی و سرزندگی‌شان، کم تا بسیار کم است. مضافاً، که 85 درصد همین افراد از وضعیت مؤلفه‌های شهرشاد یعنی فضای‌سبز، امکانات ‌ورزشی، امکانات اوقات ‌فراغت و محیط زندگی ناراضی‌اند. میانگین رضایت شهروندان از مؤلفه‌های شهر‌شاد، برای شاخص‌های فضای سبز 6/2؛ اوقات فراغت 8/2؛ امکانات ورزشی 5/2 و محیط زندگی، 6/2، پایین‌تر از متوسط (3) می‌باشد. پرونده مقاله