شهرها که یکی از سکونتگاه­ها و مکان تجمع زیستی انسان از ابتدا تاکنون بوده­اند، مجموعه­ای از عوامل زنده و پویا هستند و ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﻣﻨﺒﻊ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﻄﺮﺡ می­باشند. ﻧﻘﺶ و ﺟﺎﻳﮕﺎﻩ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺷﻬﺮﻱ ﺩﺭ ﺭﻭﻧﺪ ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻭ ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺳﻜﻮنتگاه­ﻫﺎﻱ ﺷﻬﺮﻱ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻬﻢ ﻭ ﺗﻌﻴﻴﻦ کننده بوده و امروزه در پی روند شتابان توسعه و تحولات شهری در کشور، فراهم­سازی محیط زندگی متناسب با این تغییرات جزء جدانشدنی برنامه­ریزی­ و مدیریت شهری شده است. در سال­های اخیر به منظور پاسخگویی به این نیازها، بافت­های فرسوده شهری که اصالت و هویت هر شهری بیشتر در آن متجلی می­باشد، اهمیت عمده­ای یافته و مورد توجه ویژه قرار گرفته­اند. هدف اصلی پژوهش حاضر، شناسایی، ارزیابی و تحلیل عوامل کلیدی مؤثر بر فرآیند برنامه­ریزی بافت فرسوده ماکو می­باشد. این تحقیق بر اساس هدف، کاربردی بوده و ماهیت داده­های آن کیفی است. بر اساس گردآوری داده­ها نیز، اسنادی و پیمایشی بوده و روش تحقیق آن، تحلیل ساختاری است. داده­های اولیه به منظور تحقق هدف پژوهش، 22 عامل و متغیر در قالب 5 دسته معیار می­باشد که با استفاده از نرم­افزار میک­مک جهت شناسایی عوامل کلیدی و به کمک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی جهت اولویت­بندی تحلیل گردیده­اند. نهایتاً 11 عامل و متغیر شیوه مدیریت؛ طرح­های ساماندهی، بهسازی و نوسازی بافت فرسوده؛ مدیران و نیروی انسانی متخصص؛ فراهم بودن زیرساخت­ها و امکانات زیربنایی اولیه؛ هماهنگی دستگاه­های اجرایی؛ مسکن و زمین؛ ظرفیت­های اقتصادی-محیطی؛ محیط زیست و منابع اکولوژیکی؛ سرمایه­گذاری (دولتی و خصوصی)؛ تحقیق و توسعه و مشارکت به عنوان عوامل کلیدی و پیشران فرآیند برنامه­ریزی شناسایی گردیده و مبنای ارائه پیشنهادها و راهکارهایی جهت پیشبرد برنامه­ها و دستیابی به اهداف آتی مدیریت شهری در حوزه بافت مذکور قرار گرفته­اند. پرونده مقاله

سرزندگی فضاهای جمعی همواره به عنوان یکی از دغدغه‌های اصلی پژوهشگران مطرح است. متأسفانه علیرغم علم به فوائد و سودمندی های ناشی از حضور هنرهای شهری در فضاهای شهری، شاهد کمبود این چنین آثار و همچنین عدم تعامل آنها با استفاده کنندگان از فضاهای شهری کشور می باشیم. هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی وضعیت مجموعه پیاده‌راه فرهنگی شهرداری شهر رشت از لحاظ عوامل هنرهای شهری و همچنین تعیین عوامل اصلی در زمینه تحقق هنرهای شهری در پیاده‌راه مذکور بود. روش انجام این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی است. برای گردآوری اطلاعات از تکنیک پرسشنامه استفاده شد. اطلاعات با استفاده از آزمون‌های آماری و تحلیل عاملی اکتشافی تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که از 22 عامل مورد بررسی، 14 عامل در وضعیت نامناسب و بسیار نامناسب قرار دارند. عامل هنر نورپردازی شبانه با نمره میانگین 36/3 در رتبه اول قرار داشت. رتبه دوم را عامل طراحی خلاقانه مجسمه ها و حجم های تزئینی با میانگین 26/3 به خود اختصاص داد. عوامل دیوارنگاری و نقاشی‌های دیواری با نمره میانگین 07/1 و زیبایی مبلمان شهری با نمره میانگین 12/1 در پایین‌ترین سطح قرار گرفتند. مطابق روش تحلیل عاملی اکتشافی، 15 عامل کلیدی شناسایی شد که در سه گروه عناصر هنری (طراحی خلاقانه فضاهای سبز، رنگ آمیزی و چیدمان عناصر تزئینی بناها، یادمان‌های تاریخی، المان‌های هنری، طراحی خلاقانه مجسمه‌ها و حجم‌های تزئینی، طراحی آب نما، ساختمان‌های ویژه و منحصر به‌ فرد)، فعالیت‌های هنری (نمایش‌های سنتی، تئاتر خیابانی، موسیقی‌های خیابانی و جشنواره ها و کارناوال‌های عمومی) و گرافیک محیطی (جذابیت‌های بصری و هنری در فضا، تابلوهای دیجیتالی و هنرهای تصویری، معرق کاری و دیوارنگاری و نقاشی‌های دیواری) قرار گرفتند. پرونده مقاله