وقوع آبشستگی موضعی در اطراف پایه‌ها یکی از دلایل عمده‌ی عدم پایداری پل‌ها می‌باشد. ارائه روش‌های مناسب به منظور پیش‌بینی و کنترل عمق آبشستگی از مسائلی است که بسیار مورد توجه بوده و روش‌های مختلفی برای کنترل آبشستگی اطراف پایه‌های پل پیشنهاد شده است. در مطالعه‌ی حاضر اثر استفاده از آستانه اریب و تخت در کاهش آبشستگی اطراف پایه پل استوانه‌ای در شرایط آب صاف، در رسوبات غیر چسبنده مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. آستانه در پایین‌دست پایه قرار داده شده و میزان اثر آن بر کاهش آبشستگی با تغییر فاصله بین پایه و آستانه و همچنین تاثیر شکل هندسی آستانه مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این تحقیق از پایه‌ایی به قطر 50 میلی‌متر برای پایه ‌پل استفاده شده است. نتایج نشان‌ می‌دهد نصب آستانه در کنترل آبشستگی موثر بوده است. همچنین مقدار فاصله و شکل آستانه بیشترین تاثیر را کاهش میزان آبشستگی داشته است. قرار گیری آستانه تخت و اریب در پشت پایه به ترتیب باعث کاهش 11و 16 درصدی در حداکثر مقدار عمق آبشستگی شده است. با افزایش فاصله آستانه اریب تا پایه‌پل از اثر محافظتی آن کاسته می‌شود. همچنین آستانه اریب به مقدار بیشتری حجم آبشستگی اطراف پایه را نسبت به آستانه تخت کاهش می‌دهد و از توسعه‌ی حفره‌ی آبشستگی به بالا دست جلوگیری می‌کند. پرونده مقاله