شیشه­های زیست فعال به­دلیل توانایی برقراری پیوند شیمیایی و فیزیکی با استخوان کاربرد وسیعی به عنوان روکش در ترمیم استخوان و کاشتنی­های فلزی بدن دارند. استفاده از نانو پودر شیشه زیست فعال در پوشش­های کامپوزیتی علاوه بر بهبود خواص شیمیایی و افزایش زیست سازگاری کاشتنی­ها در محیط بدن، به­دلیل سختی ذاتی شیشه، باعث افزایش استحکام پوشش نیز می­گردد. در این پژوهش، ابتدا ذرات شیشه زیست فعال در ابعاد نانومتری تولید گردیده و سپس نانوکامپوزیت شیشه زیست فعال (S45)/TiO₂/فلوئورآپاتیت با استفاده از اختلاط مواد اولیه سنتز شده و یک یا چند لایه از آن طی روش غوطه وری بر روی صفحه تیتانیومی پوشش دهی شد. از طرفی به منظور بررسی دقیق­تر اثر شیشه زیست فعال و فلوئور آپاتیت در ترکیب کامپوزیت مورد نظر، مقادیر مختلفی از این مواد در تهیه پوشش مورد استفاده قرار گرفت. خواص فیزیکی و شیمیایی پوشش تهیه شده به کمک آنالیزهای پراش پرتوی ایکس (XRD)، طیف سنجی مادون قرمز (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، آنالیز اندازه ذرات (PSA) و آزمون سختی سنجی مورد بررسی قرار گرفت. تصاویر SEM و آنالیزهای پراش پرتوی ایکس (XRD) نشان دادند که لایه آپاتیتی بر روی سطح پوشش پس از غوطه­ور کردن در محلول شبیه­سازی شده بدن (SBF) تشکیل می­گردد. تشکیل این لایه با افزایش زمان غوطه­ور بودن نمونه­ها در محلول شبیه ساز بدن (SBF) و افزایش مقدار شیشه زیست فعال و فلوئور آپاتیت، افزایش می­یابد. در نهایت برای نانوذرات تولید شده در این مقاله، میزان سختی برحسب تعداد لایه­های پوشش­دهی شده مورد بررسی قرار گرفت. پرونده مقاله