هدف: هدف از این پژوهش اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر نظام رفتاری تلفیقی بر تعارضات زناشویی، صمیمیت زوجین و کارکردهای خانواده در زوجهای مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر ماهشهر بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش عبارت بود از تمامی زوجهایی که به دلیل مشکلات زناشویی، به مراکز مشاوره شهر ماهشهر در سال 99-98 مراجعه کردند. از میان جامعه آماری تعداد 60 زوج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و در ادامه این تعداد به روش نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمایشی (40 زوج) و یک گروه کنترل (20) زوج داده شدند. برای یک گروه زوج درمانی مبتنی بر نظام رفتاری تلفیقی به مدت 10 جلسه 90 دقیقهای، به صورت هفتگی اجرا شد. به منظور گردآوری دادههای پژوهش از پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ)، صمیمیت زناشویی (MQI) و پرسشنامه کارکرد خانواده (FAD) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) استفاده شد.
یافتهها: نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل یافتههای پژوهش نشان داد که زوج درمانی مبتنی بر نظام رفتاری تلفیقی بر کاهش تعارضات زناشویی، بهبود صمیمیت زوجین و کارکردهای خانواده موثر بوده است (05/0>P).
نتیجه گیری: بر اساس یافتههای این پژوهش میتوان گفت زوج درمانی مبتنی بر نظام رفتاری تلفیقی از جمله درمانهای موثر در کاهش تعارضات زناشویی، بهبود صمیمیت زوجین و کارکردهای خانواده زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره است.
پرونده مقاله