هدف از این پژوهش بررسی قدرت پیش بینی ویژگی‌های شخصیتی و سبک زندگی بر رضایت‌مندی زوجی زنان پرستار می‌باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه‌ی آماری، کلیه‌ی پرستاران زن متاهل بیمارستان‌های شهر شیراز بوده که تعداد 140 نفر با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و مورد پژوهش قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌ی رضایت‌مندی زوجی انریچ، شخصیتی(NEO-FFI) و سبک زندگی میلر و اسمیت بود. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آمار توصیفی و هم‌چنین، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره از روش SPSS استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین عامل عصبی بودن و مدت ازدواج با رضایت‌مندی زوجی رابطه‌ی منفی، ولی بین عامل توافق و سبک زندگی با رضایت-مندی زوجی رابطه وجود دارد و بین عامل برون‌گرایی، بازبودن، وجدانی بودن و سن با رضایت‌مندی زوجی رابطه‌ای یافت نشد. نتایج دیگر پژوهش نشان داد که عامل عصبی بودن، توافق و مدت ازدواج به صورت معناداری رضایت‌مندی زوجی را پیش بینی می-کنند. در حالی‌که برای عامل برون‌گرایی، باز بودن، وجدانی بودن از متغیرهای شخصیتی و عامل سن سهم معناداری پیدا نشد.    پرونده مقاله