مقدمه و هدف: اهمیت حفظ تنوع زیستی به دلیل نقش آن در تعادل زمین قابل چشم­پوشی نیست. هم‌چنین، کاهش توان تولید و سرمایه بیولوژیکی ناشی از تخریب تنوع زیستی می­باشد و دست‌یابی به توسعه پایدار با تخریب تنوع زیستی امکان پذیر نمی­باشد. از این رو، هدف از این پژوهش ارزیابی تنوع گونه­های عمده زراعی در استان گلستان با استفاده از شاخص شانون و شاخص یکنواختی است. مواد و روش ها: در این مطالعه جهت بررسی وضعیت تنوع زیستی از شاخص غنای گونه ای، شاخص یکنواختی و شاخص‌های تنوع زیستی شاخص شانون-وینر استفاده شده است. محصولات زراعی در این بررسی ها مشتمل بر 25 گونه زراعی هستند و برای جمع‌آوری داده‌ها از اخرین اطلاعات موجود در سازمان جهاد کشاورزی استان گلستان مربوط به سال زراعی 1397-1396 استفاده شده است که در آن نام انواع محصولات زراعی (شامل شش گروه غلات، نباتات علوفه­ای، حبوبات، سبزیجات، محصولات دارویی و صنعتی و محصولات جالیزی می­باشد) به همراه سطوح زیر کشت برحسب هکتار و مقدار تولید محصول نهایی بر حسب تن در آن وجود دارد.  یافته ها: بر اساس نتایج ، تنوع زراعی استان گلستان در بازه 74/0 (شهرستان گمیشان) تا 25/2 (شهرستان بندرگز) قرار دارد (مقدار کل شاخص شانون محصولات زراعی در کل استان گلستان رقم 69/1 را نشان می‌دهد) و شاخص یکنواختی نیز نشان می‌دهد که یکنواختی گونه ای در شهرستان بندرگز با 75/0 بیش‌ترین و در شهرستان‌های گمیشان با 31/0 و کلاله با 30/0 کم‌ترین مقدار را دارا است که این می‌تواند ناشی از تفاوت‌های اقلیمی و مقدار نهاده­های موجود و مدیریت مزرعه در شهرستان‌های استان باشد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به آنکه مقدار شاخص شانون در دامنه صفر تا 5 وجود دارد و از آنجا که مقدار نهایی آن تنها در محیط‌های طبیعی و بکر متصور میباشد؛ لذا می‌توان مقدار شاخص بدست آمده برای محصولات زراعی استان گلستان را  براساس سطوح کشت (به مقدار 1.69) متوسط ارزیابی کرد. پرونده مقاله