استراتژی یکپارچه­سازی اراضی دارای اهمیت فراوان از لحاظ اقتصادی و کشاورزی می­باشد. این راهبرد می­تواند استفاده بهینه از نهاده­های تولید را موجب شود. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تجهیز، نوسازی و یکپارچه­سازی اراضی بر درآمد و هزینه تولید در مزارع شالیکاری استان گیلان است. جامعه آماری شامل زمین­های یکپارچه­سازی شده مربوط به تعداد 80 هزار نفر از شالیکاران گیلانی، در سال­های 95-1374 بود که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­بندی شده به تعداد 384 شالیکار، انتخاب شد. روش انجام پژوهش، توصیفی-تحلیلی بود و در گرد­آوری داده‌ها از ابزار پرسش‌نامه استفاده شد. داده­های گرد­آوری شده با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون مقایسه زوجی (آزمون t جفتی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دادند که بکارگیری روش­های مهندسی زراعی، مکانیزاسیون و یکپارچه­سازی اراضی در کاهش هزینه­ها و افزایش درآمد بهره­برداران تأثیر مثبت و معنی­داری داشته است، از این رو پیشنهاد می شود راهبرد در برنامه­ریزی و سیاست­گذاری در بخش کشاورزی مورد توجه جدی قرار گیرد. پرونده مقاله