به لحاظ منطقه‌بندی‌های انجام گرفته در خصوص بروز سوانح طبیعی، ایران از جمله کشورهایی است که در منطقه پرخطر کره زمین واقع شده است و سالیانه بلایای طبیعی خسارات جانی و مالی جبران ناپذیری را بر کشور تحمیل می‌نمایند. در راستای مدیریت سوانح در سازمان‌های امدادی مناطق مختلف ایران، مدیریت دانش یک منبع ارزشمند برای تمام سازمان‌ها به‌ویژه سازمان‌های خدمات محور است. سازمان‌هایی که دارای سیستم مدیریت دانش برتر هستند توانایی هماهنگ‌سازی و ترکیب منابع سنتی و قابلیت‌ها از طریق روش‌های نوین و متمایز را دارند. فراهم بودن زمینه‌های مناسب برای تعامل افکار و کسب تجربیات نو برای دانش‌گران مهم‌ترین شرط رشد سرمایه دانایی و معرفت در سازمان‌هاست. هدف اصلی پژوهش طراحی الگوی از مدیریت دانش در سازمان‌های امدادی با رویکرد مدیریت سوانح طبیعی و انسانی است. این پژوهش از نظر هدف توسعه‌ای ـ کاربردی و از لحاظ ماهیت،‎ کیفی ـ کمی می‌باشد. جامعه آماری شامل مدیران و معاونان سازمان‌های امدادی است که با روش نمونه‌گیری هدفمند (گلوله برفی)، با توجه به اصل کفایت داده‌ها، در مجموع با 16 نفر مصاحبه شد. روش تجزیه‌وتحلیل داده‌های گردآوری شده، تئوری داده ‎بنیاد مبتنی بر رویکرد نظام‌مند است. برای تائید مدل استخراج شده از روش دلفی و برای بررسی روابط بین آن‌ها از روش تحلیل عاملی تائیدی استفاده شد. نتایج به دست آمده مؤید این است که شرایط علی شامل بعد راهبردی و بعد اجرایی، پدیده محوری شامل تولید دانش، مستندسازی دانش و به‌کارگیری دانش، شرایط زمینه‌ای شامل نهادهای قانونی و نهادهای داوطلب، شرایط مداخله‌گر شامل مدیریت منابع و مدیریت مشارکتی، راهبردها نیز شامل بعد مدیریتی و غیر مدیریتی و پیامدهای این پژوهش بعد سازمانی و فرا سازمانی بوده است. نتایج برازش مدل ارائه شده با استفاده از تحلیل عاملی تائیدی و نرم‌افزار SMART-PLS 2 نشان داد بارهای عاملی بیشتر از 5/0 بوده و مقدار آماره t نیز از 96/1 بیشتر است. همچنین همه روابط در سطح خطای 5 درصد معنی‌دار بوده و ضرایب مسیر آن‌ها مثبت و مستقیم است. پرونده مقاله