اعتیاد و سوء مصرف مواد مخدر به مثابه یک مسأله اجتماعی، پدیده­ای است که آینده جوامع روستایی را در ابعاد مختلف با چالش روبرو می­سازد. در این رابطه برنامه­ریزی به منظور مقابله با این معضل اجتماعی نیازمند شناخت و بررسی عوامل موثر در گرایش به اعتیاد در بین جوامع روستایی می­باشد. پژوهش حاضر با هدف شناخت و اولویت­بندی عوامل مؤثر بر گرایش به اعتیاد در نواحی روستایی دهستان رونیز تدوین شده است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و روش انجام آن توصیفی تحلیلی و گردآوری داده­ها بر اساس روش اسنادی و میدانی انجام شده است. جامعه آماری پژوهش شامل سرپرستان خانوار ساکن در روستاها و نیز افراد معتاد می­باشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون­های آماری T مستقل، من­ویتنی و فریدمن) استفاده گردیده است. نتایج بدست آمده نشان از آن دارد که عوامل فردی با میانگین 28/4 و خانوادگی با میانگین 25/4 مهم­ترین نقش را در گرایش به اعتیاد دارند. همچنین نتایج نشان داد بر اساس دیدگاه جامعه آماری مهم­ترین مؤلفه­های مؤثر در جلوگیری گرایش به اعتیاد که در فرآیند برنامه­ریزی می­باید به آنها توجه داشت شامل ایجاد و تنوع فرصتهای شغلی و نیز توسعه امکانات گذران اوقات فراغت در محیط­های روستایی می­باشد. پرونده مقاله