یکی از متداول ترین روش های انحراف آب در شبکه های آبیاری و سیستم های زهکشی استفاده از آبگیرهای جانبی می باشد. به علت پیچیدگی پروفیل سرعت در محل جداسازی کانال فرعی از کانال اصلی، اندازه گیری سرعت متوسط جریان در محل آبگیر ها بسیار مشکل می باشد. در این مطالعه با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی اقدام به محاسبه ی پروفیل سرعت متوسط در آبگیر ها با کمترین خطا شده است. برای این مدل سازی گام های زیر برداشته شده است، (1) مدل دینامیک سیالات محاسباتی آبگیر های جانبی در نسبت عرض های کانال فرعی به اصلی مختلف انجام شد و با یک مطالعه ی آزمایشگاهی منتشر شده مقایسه گردید. نتایج حاکی از دقت بالای مدل عددی در مدل سازی پروفیل سرعت آبگیر ها دارند. (2) با استفاده از مدل دینامیک سیالات محاسباتی، مقدار سرعتی که توسط یک فلومتر فرضی که در وسط مقطع کانال قرار می گیرد، اندازه گیری می شود، در در مقاطع مختلف و نسبت عرض های مختلف کانال فرعی به اصلی استخراج شد. (3) یک مدل پرسپترون چند لایه طراحی شد که با استفاده از سرعت فلومتری، نسبت عرض کانال فرعی به اصلی و مختصات طولی در راستای کانال فرعی به عنوان خروجی بتواند سرعت متوسط مقطع را به دست آورد. نتایج حاصل نشان می دهد که در کاربرد های عملی استفاده از ترکیب برداشت ها ی فلومتری و مدل شبکه عصبی مصنوعی می تواند در کاهش خطای برآورد سرعت متوسط واقعی آبگیر ها مورد استفاده قرار گیرد. پرونده مقاله

آبگیرهای جانبی از جمله سازه های هیدرولیکی هستند که برای کنترل و انحراف بخشی از جریان در شبکه های آبیاری مورد استفاده قرار می گیرند. در این مطالعه میدان سرعت و تاثیر پارامترهای هیدرولیکی و هندسی بر میزان رسوب ورودی به آبگیرها با استفاده از روش محاسبات نرم و نرم افزار ANSYS-CFX بررسی می شود. ابتدا ، مدل آزمایشگاهی با استفاده از نرم افزار مدلسازی شده است. نتایج صحت سنجی مطابقت نسبتا خوب CFD با مدل آزمایشگاهی را نشان می دهد. با استفاده از داده های آزمایشگاهی و CFD، شبکه عصبی مصنوعی برای بررسی میدان سرعت جریان در زوایای آبگیری 30، 60و 90 درجه مختلف طراحی شده است. نتایج حاصل ازANN با نتایج آزمایشگاهی در سه زاویه انحراف با یکدیگر مقایسه شده و دقت قابل قبول ANNدر ارزیابی میدان سرعت جریان را نشان می دهد. جهت بررسی رسوب جریان، شبیه‌سازی عددی جریان رسوبی مدل آزمایشگاهی دیگری صورت گرفت. از میان پارامترهای اصلی موثر بر جریان، اثر زوایای آبگیری، نسبت دبی آبگیری بر نسبت رسوب ورودی به آبگیر بررسی و با نتایج آزمایشگاهی مقایسه شده که مطابقت خوبی بین آن ها وجود دارد. در یک نسبت ثابت آبگیری، با افزایش زاویه آبگیری نسبت رسوب ورودی به آبگیر افزایش می‌یابد و با افزایش نسبت دبی آبگیری، مقدار رسوبات ورودی به آبگیر به دلیل افزایش سرعت در آبگیر در حین ثابت بودن عمق جریان وافزایش شدت حمل رسوبات در کانال آبگیر، بیشتر می‌شود همچنین به ازای نسبت ثابت دبی آبگیری، با افزایش عدد فرود ورودی، نسبت رسوب ورودی کاهش می‌یابد. پرونده مقاله