به منظور بررسی ارتباط بین دزهای مصرف علف کش نیکوسولفورون و ماده افزودنی سولفات آمونیوم بر افزایش کارایی کنترل علف های هرز و عملکرد دانه ذرت (Zea mays L. Sc.704) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی طی سال های 1398 و 1399 با فرض تصادفی بودن اثر سال در منطقه فسا واقع در جنوب شرق استان فارس ایران به صورت مزرعه ای انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل علف کش نیکوسولفورون (دزهای صفر، 30، 50، 70 و 90 گرم ماده موثره در هکتار) و ماده افزودنی سولفات آمونیم با دزهای صفر، 2/5 و 5 درصد بودند. رابطه بین دزهای علف کش و بیوماس علف های هرز در هر یک از سه سطح سولفات آمونیوم از مدل 3 پارامتره لجستیک و برای توصیف رابطه بین بیوماس علف های هرز و سطوح دزهای علف کش و سولفات آمونیم از مدل چهار پارامتره لورینتزن استفاده شد. نتایج نشان داد که استفاده از علف کش نیکوسولفورن منجر به کاهش وزن خشک همه علف های هرز شد و با مصرف سولفات آمونیم کاهش وزن خشک علف های هرز تشدید شد. دُز مؤثر برای کنترل 50 درصد از علف هرز سلمه تره (Chenopodium album) کمتر از سایر علف های هرز بود. سولفات آمونیم به عنوان ماده افزودنی توانست کارایی نیکوسولفورون را برای افزایش شاخص کلروفیل، سرعت فتوسنتز و اجزای عملکرد دانه بهبود دهد. با مصرف کمی بیشتر از 60 گرم نیکوسولفورون به صورت مخلوط با سولفات آمونیم 2/5 تا 10/5 درصد افزایش عملکرد دانه حاصل شد و با مصرف 70 گرم نیکوسولولفورون عملکرد بیولوژیک به 24500 کیلوگرم در هکتار افزایش یافت.