کتاب‌های ‌درسی از مهم¬ترین ابزارهای شکل گیری بنیان فکری، ملی، فرهنگی، دینی و ادبی هر نسل در دوران کودکی و نوجوانی هستند و در این میان کتاب‌های ‌فارسی به دلیل توجه به ادبیات داستانی، حاملی برای روایت افکار و تخیلات انسان به شمار می‌روند. هدف اصلی این پژوهش بررسی و نقد تطبیقی عناصر داستانی (نثر) در کتاب‌های فارسی پایه¬های تحصیلی دهم و یازدهم و دوازده رشته علوم انسانی است‌‌. روش ‌‌پژوهش به صورت توصیفی – تحلیلی است‌‌. نتایج نشان داد که از نظر ساختاری در پایه¬های مختلف تحصیلی ارتباط منطقی وجود دارد‌‌. در بخش روان¬خوانی کتاب، بهره¬گیری از قصه و داستان و حکایت¬های آموزنده و سازنده، برای غنی¬سازی هدفمند اوقات فراغت و نیز لذت بخشی و سودمندی کردن زمان فراغت دانش¬آموزان مشهود است و برای پرورش مهارت¬های زبانی دانش¬آموزان ابزار بسیار مناسبی است‌‌. خواندن قصه و داستان، عادت به مطالعه و خوگیری با آن را در فراگیران پرورده می¬سازد و باعث رشد کلامی، پویایی ذهن و خلاقیت بیشتر آنان می¬شود و گنجینۀ واژه¬ها و افق دریافت مفاهیم را در دانش آموزان گسترده می¬سازد. پرونده مقاله