به منظور بررسی اثر روش های مصرف باکتری های محرک رشد (PGPR) بر درصد و عملکرد اسانس گیاه دارویی اسطو خودوس (Lavandula angustifolia L.) در شرایط تنش خشکی، آزمایشی در فروردین 1393 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری انجام پذیرفت. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی باسه تکرار به اجرا در آمد.عوامل آزمایشی شامل دورهای آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح آبیاری در60 ، 11 و 160 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و روش های مختلف کاربرد باکتری های محرک رشد (PGPR) شامل عدم کاربرد باکتری، کاربرد ریشه مال باکتری، کاربرد باکتری در آب آبیاری و کاربرد ریشه مال+ کاربرد باکتری در آب آبیاری به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که اثرات اصلی سطوح آبیاری و روش های کاربرد باکتری های محرک رشد و همچنین اثر متقابل آنها بر عملکرد اسانس معنی دار بود. نتایج مقایسه میانگین درصد اسانس نشان داد که با افزایش شدت تنش, درصد اسانس بطور معنی داری افزایش می یابد، به طوری که بالاترین درصد اسانس در سطح آبیاری 160 میلی متر تبخیر مشاهده شد. کمترین درصد اسانس نیز در سطح آبیاری 60 میلی متر تبخیر مشاهده گردید. یافته های مقایسه میانگین عملکرد اسانس نیز نشان داد که برخلاف درصد اسانس، با افزایش شدت خشکی عملکرد اسانس به طور معنی داری کاهش می یابد. به طوری که بالاترین عملکرد اسانس در سطح آبیاری 60 میلی متر تبخیر و کمترین عملکرد اسانس نیز در سطح آبیاری 160 میلی متر تبخیر بدست آمد. پرونده مقاله