مشکلات مربوط به بیش‌فعالی-کمبود توجه در بزرگسالان به دلیل اتمام دوران مدرسه یا دانشگاه و انتخاب شغل‌هایی که نیاز زیادی به تمرکز طولانی ندارند کمتر نمایان می‌شود و فرد شکایت کمتری در این زمینه دارند، اما این نشان از بهبود میزان توجه و تمرکز در آنان نیست زیرا اگر دوباره در موقعیت‌هایی که نیازمند تمرکز طولانی و دقیق است قرار بگیرند مشکلاتی را تجربه خواهند کرد و در عین حال ممکن است مشکلات ذهنی و رفتاری مختلفی را تجربه کنند. هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط سرگردانی ذهن، تحمل آشفتگی و کمیت و کیفیت خواب با شدت علایم بیش‌فعالی-کمبود توجه در بزرگسالان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل 90 نفر بزرکسال با نشانه‌های بیش‌فعالی-کمبود توجه بود که به صورت نمونه‌ی در دسترس انتخاب و از نظر ذهن بیش از حد سرگردان، تحمل آشفتگی و کیفیت خواب مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد شدت علایم بیش‌فعالی-کمبود توجه با نمره کلی سرگردانی ذهن رابطه مثبت و با نمره کلی تحمل آشفتگی و کمیت و کیفیت خواب رابطه منفی دارد و نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد 42 درصد از کل واریانس شدت نشانه‌های بیش‌فعالی-کمبود توجه به وسیله سرگردانی ذهن، 35 درصد به وسیله تحمل آشفتگی و 15 درصد نیز به وسیله کمیت و کیفیت خواب پیش‌بینی می‌شود. نتایج به دست آمده نشان داد می‌توان شدت نشانه‌های ADHD را به وسیله سرگردانی ذهن، تحمل آشفتگی و کمیت و کیفیت خواب پیش‌بینی کرد. پرونده مقاله