این مقاله به ارزیابیکارایی نواحی شهرداری مشهد با استفاده از روش تحلیل پوششی داده­ها در حالت بازده ثابت نسبت به مقیاس و با رویکردی ورودی-محور و خروجی-محور پرداخته­­است. داده­های مربوط به نهاده­ها و ستاده­ها بر اساس اطلاعات موجود در شهرداری از مدیران نواحی اخذ شده­است. 11 عامل نهاده­ای و ستاده­ای (5 عامل نهاده­ای و 6 عامل ستاده­ای) بر اساس مطالعات پیشین، وظایف نواحی و نظرات کارشناسان خبره شهرداری مشهد احصا شده­است. تعداد نواحی مناطق مختلف شهرداری مشهد 40 ناحیه است که پس از حذف 4 ناحیه به علت فقدان اطلاعات، تعداد 36 ناحیه برای ارزیابی مشخص شده­است. نتایج نشان می­دهد که در هر دو رویکرد ورودی محور و خروجی محور، 55 درصد نواحی صددرصد کارا است وکمترین میزان کارایی معادل20 درصد و میانگین کارایی36 ناحیه برابر 84 درصد می­باشد. نتایج بیانگر آن است که 15 ناحیه از 36 ناحیه مورد بررسی دارای بازده صعودی نسبت به مقیاس و سایر نواحی دارای بازده ثابت به مقیاس هستند. بر اساس نتایج بدست آمده از رویکردهای ورودی محور و خروجی­محور پیشنهادهایی مربوط به کاهش لازم در نهاده­ها (بدون افزایش ستاده­ها) و یا افزایش لازم در ستاده­ها (بدون کاهش در نهاده­ها) جهت بهبود کارایی نواحی ناکارا (16 ناحیه) ارائه شده است.   پرونده مقاله