از دست دادن پستان در بسیاری از موارد به معنای از دست دادن هـویت زنانه تعبیر می شود و عملکرد جنسی افراد را تحت تاثیر می گذارد. هدف پژوهش حاضر،‌ بررسی اثر بخشی آموزش ذهن آگاهی بر خودکارآمدی جنسی زنان مبتلا به سرطان پستان بود. بدین منظور طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با کنترل و پیگیری، 30 نفر ( 18 نفر آزمایش و 12 نفر کنترل) از زنان مبتلا به سرطان پستان بیمارستان شهدای تجریش شهرتهران به روش نمونه ی در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل کاربندی شدند. گروهها قبل از مداخله از نظر خودکارآمدی جنسی مورد آزمون قرار گرفتند، سپس گروه آزمایش طی 8 جلسه ی 90 دقیقه ای تحت آموزش ذهن آگاهی قرار گرفت. بعد از اتمام پژوهش و 2 ماه بعد از آن گروهها مجددا از نظر خودکارآمدی جنسی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش ذهن آگاهی بر افزایش خودکارآمدی جنسی بیماران تحت آموزش، موثر بوده است و این تاثیر درآزمون پیگیری پایدار بوده است. به نظر می رسد که ذهن آگاهی می تواند در کنار سایر مداخلات مثل دارو درمانی و مداخلات پزشکی، در افزایش خودکارآمدی جنسی این بیماران موثر باشد. پرونده مقاله

سرطان پستان از شایع ترین سرطان ها در زنان است که تاثیرات عمیقی بر سلامت روانی- اجتماعی و کیفیت زندگی زنان به جا می گذارد. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روان درمانی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی 30 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان بیمارستان شهدای تجریش به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی (15 نفر) و کنترل (15 نفر) کاربندی شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه 90 دقیقه ای مداخله ی مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت کردند ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. هر دو گروه در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون از نظر کیفیت زندگی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که برنامه ی درمانی کیفیت زندگی آزمودنی های گروه آزمایش را در ابعاد سلامت جسمانی(فیزیکی)، سلامت روان شناختی و روابط اجتماعی، بهبود بخشیده است و می توان گفت که روان درمانی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد، روشی موثر به منظور افزایش کیفیت زندگی مبتلایان به سرطان پستان است. پرونده مقاله

مولتیپل اسکلروزیس، یکی از شایعترین بیماری های مزمن سیستم عصبی مرکزی است که با دمیلینه شدن نورون های عصبی همراه است. این بیماری فرد را دچار استرس، افسردگی و پریشانی می کند و عملکرد حسی و حرکتی او را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش افکار ناکارآمد و پریشانی بیماران مبتلا به M.S بود. بدین منظور از میان بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی تهران 24 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. هر دو گروه قبل و بعد از شرکت در جلسات آموزشی و 2 ماه بعد از آن، از نظر میزان پریشانی و افکارناکارآمد مورد آزمون قرارگرفتند. گروه آزمایش در 8 جلسه ی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند ولی گروه گواه هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس داده ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افکار ناکارآمد و پریشانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیسموثر است. بنابراین می توان با استفاده از این شیوه در کاهش پریشانی و افکار ناکارآمد این بیماران کمک کرد و از گسترش پریشانی و افکارناکارآمد آنها کاست. پرونده مقاله