هدف اصلی این مطالعه، تعیین رابطه‌ی بین «مهارت‌های مقابله‌ای» با «سلامت روانی» در میان دانشجو معلمان زن نهادها و مراکز آموزش عالی شهر بوشهر در سال تحصیلی 89-88 بود. به همین منظور، نمونه‌ای 170 نفری از دانشجویان به شیوه‌ی تصادفی ساده |نتخاب شدند. برای جمع آوری داده‌ها دو ابزار معتبر پرسشنامه‌ی مقابله‌ی فراکنشی گرین گلاس‌» و «پرسشنامه‌ی سلامت عمومی گلدبرگ بکار گرفته شد. بمنظور تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه، استفاده شد. تحلیل همبستگی نشان داد که بین مقیاس‌های پرسشنامه‌ی مهارت‌های مقابله‌ای و سلامت روانی و خرده مقیاس‌های آن رابطه‌ی معکوس معنی دار وجود دارد. هم-چنین، تجزیه و تحلیل رگرسیون آشکار کرد که مهارت مقابله‌ی بیش فعال مهم‌ترین پیش بینی کننده‌ی سلامت روانی و خرده مقیاس‌های آن (نشانه‌های جسمانی، اضطراب و بی خوابی)؛ مهارت مقابله‌ی عقلانی مهم‌ترین پیش‌بینی کننده‌ی ناکارآمدی اجتماعی و مهارت مقابله‌ی پیشگیرانه مهم‌ترین پیش‌بینی کننده‌ی افسردگی شدید آزمودنی‌ها بوده است.   پرونده مقاله